بررسی آموزه های طب ایرانی در زمینه مراقبت از زنان باردار و شیرده از دیدگاه علی بن سهل ربن طبری و علی بن عباس مجوسی اهوازی

در دهه های اخیر، استفاده از طب مکمل در کشورهای صنعتی به طور چشمگیری افزایش یافته است. این روند به ویژه در میان زنان مشهود است، به طوری‏که برخی از آنان در دوران بارداری و شیردهی نیز به استفاده از این روش ها ادامه می دهند. مراقبت های قبل و طی دوران بارداری برای مادر باردار می تواند تاثیرات قابل توجهی بر فرایند بارداری، رشد جنین و سلامت کودک در دوره های مختلف زندگی ازجمله دوران نوزادی و بزرگسالی داشته باشد. در این مطالعه تلاش شده است تا با مراجعه به منابع و متون طب سنتی، به ویژه آثار اولین پزشکان ایرانی، تدابیر مربوط به دوران بارداری جمع آوری و تحلیل شود. در این پژوهش که یک مطالعه مروری با روش کتابخانه ای است، با بررسی منابع موردپژوهش ازجمله کامل الصناعه الطبیه، فردوس الحکمه و مقالات و پایگاه های علمی معتبر با کلیدواژه های مرتبط در زمینه مراقبت از زنان در دوران بارداری و شیردهی مطالب جمع آوری، تحلیل و ارائه شد. مراقبت های بارداری و شیردهی در طب ایرانی، تحت عنوان تدبیر حوامل و در دو دسته کلی «تدابیر کلی حفظ سلامتی» و «تدابیر لازم در مشکلات شایع دوران بارداری» توضیح داده شده و در هر دسته مراقبت های ساده و درمان هایی با استفاده از مواد گیاهی و جانوری در دسترس ذکر شده است. در بخش تدابیر کلی، مراقبت هایی برای حفظ سلامت در خانم های باردار و شیرده، نظیر پرهیز از غم و خشم و ترس، پرهیز از غذاهای نفاخ، تلخ و تند، استحمام و ورزش معتدل بیان شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که طب ایرانی توصیه های کاربردی و جامعی برای مراقبت از زنان باردار و شیرده ارائه کرده است. این تدابیر بر حفظ سلامتی جسمی و روانی مادر با استفاده از روش های ساده و طبیعی، مانند استفاده از گیاهان دارویی و اجتناب از عوامل مضر تاکید دارند. با توجه به افزایش استفاده از طب مکمل در دوران بارداری و شیردهی، بهره گیری از این آموزه ها می تواند به عنوان مکملی در کنار روش های پزشکی مدرن، به بهبود سلامت مادران و نوزادان کمک کند.