مدیریت پسماندهای عفونی، شیمیایی و دارویی: مطالعه موردی در شمال غرب ایران طی سال 1400
مدیریت صحیح پسماند پزشکی، یکی از مهم ترین عوامل کنترلی جهت عدم انتشار عوامل بیماری زا و حفظ سلامت جامعه می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، ارزیابی وضعیت مدیریت پسماند پزشکی بیمارستان های آموزشی شهر خوی بود.
این مطالعه توصیفی- مقطعی طی سال 1400 انجام شد. اطلاعات با استفاده از یک پرسش نامه شامل سوالات مرتبط با نوع و میزان پسماند تولیدی، جمع آوری، حمل و نقل، دفع پسماندهای شیمیایی و دارویی و عفونی جهت ارزیابی وضعیت مدیریت پسماند در سه بیمارستان وابسته به دانشکده علوم پزشکی خوی (دارای 466 تخت فعال) جمع آوری گردید. با توجه به شیوع همه گیری بیماری کووید 19 در زمان انجام تحقیق، یک بیمارستان دارای بیماران کووید 19 و دو بیمارستان در شرایط عادی با توجه به تعداد و تنوع بخش ها و تنوع پسماند تولیدی به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند.
وضعیت مدیریت پسماند بیمارستان های مورد بررسی در مراحل تفکیک و جمع آوری و حمل و نقل به ترتیب 66/95 و 33/98 درصد مطابق با استانداردها بود. در مراحل ذخیره سازی موقت و بی خطرسازی، در وضعیت تا حدودی قابل قبول قرار داشت و حدود 75 درصد مطابق با استاندارد ها بود. میانگین کل پسماند تولیدی در بیمارستان ها، 6/31 ± 9/1505کیلوگرم در روز گزارش شد که از این میزان، پسماند عفونی بیشترین و شیمیایی و دارویی کمترین سهم و به ترتیب 2/67 و 5/0 درصد از کل پسماند تولیدی را به خود اختصاص دادند.
با شیوع ویروس کرونا، میزان پسماند عفونی تولیدی افزایش چشمگیری را نشان داد. همچنین، مرحله بی خطرسازی و دفن بهداشتی پسماندهای شیمیایی و دارویی، نیازمند توجه ویژه و نظارت دقیق تر می باشد.