بررسی عملکرد و بهره وری آب گندم در آرایش کاشت های مختلف در آبیاری قطره ای نواری (مطالعه موردی تربت حیدریه)

گندم یکی از مهمترین محصولات استراتژیک کشاورزی است. یکی از مهمترین سیاست های کشور رسیدن به خودکفایی در تولید گندم است. سطح زیرکشت نستبا زیاد این محصول باعث شده است که حجم زیادی از منابع آب برای تولید گندم مصرف شود. یکی از راهکارها برای افزایش هرچه بیشتر بهره وری آب در تولید گندم استفاده از روش آبیاری قطره ای نواری (تیپ) است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آرایش کاشت و فاصله ی نوار تیپ بر بهره وری آب گندم در ایستگاه تحقیقات کشاروزی و منابع طبیعی جلگه رخ استان خراسان رضوی طی سال های 1395 تا 1397 انجام شد. این پژوهش بصوت طرح آزمون T انجام شد و نمونه ها بصورت جفتی با یکدیگر مقایسه شدند. شش تیمار شامل ترکیبی از آرایش کاشت (15، 20 و 30 سانتیمتر) و فاصله لترال های تیپ (60 و 75سانتیمتر) و یک روش شیاری مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که روش آبیاری قطره ای-نواری (تیپ) با فاصله 60 سانیتمتری همراه با آرایش کاشت منظم ردیف های گندم با فاصله 15 سانتیمتر نسبت به سایر تیمارهای اجرا شده برتری داشت و اختلاف صفات مورد بررسی نسبت به تیمار آبیاری شیاری بخوبی مشهود بود. بیشترین میزان عملکرد و بهره وری آب از همین تیمار بدست آمد (8500 کیلو گرم در هکتار و 1.63 کیلوگرم بر متر مکعب) در حالیکه مصرف آب آبیاری در این تیمار نسبت به روش آبیاری شیاری در سال اول 21 درصد و در سال دوم 35 درصد کمتر بود.