اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری، مدیریت خشم و کیفیت زندگی مادران کودکان با اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری، مدیریت خشم و کیفیت زندگی مادران کودکان با اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران کودکان با اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی در شهرستان پاکدشت بود. تعداد 30 نفر از مادرانی که به مرکز مشاوره منطقه پاکدشت مراجعه کرده بودند به عنوان گروه نمونه و با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفر کنترل و آزمایش گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه تاب آوری (RQ)، پرسش نامه کیفیت زندگی (QLQ) و پرسش نامه ابراز حالت - صفت خشم اسپیلبرگر (SSTEQ) بود. مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد طی 8 جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. به منظور آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود تاب آوری، کیفیت زندگی و مدیریت خشم مادران کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی تاثیر داشت (01/0P<). در کل نتایج این پژوهش نشان داد که از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می توان برای تاب آوری، مدیریت خشم و کیفیت زندگی مادران کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی استفاده کرد.