واکاوی جامعه شناختی حیات شهری اصفهان و فرآیند ارتقاء آن

پژوهش حاضر به واکاوی حیات شهری اصفهان در دو وضعیت موجود و مطلوب بر مبنای دیدگاه شهروندان اصفهانی پرداخت. روش پژوهش تحلیل محتوای کیفی بود. برای نیل به این هدف سعی گردید بر بافت فرهنگی اجتماعی اصفهان که در طول تاریخ حافظ زندگی شهری آن بوده است تمرکز شود مشارکت کنندگان پژوهش 28 نفر از شهروندان اصفهانی (سه گروه شهروندان عادی، معتمدین محلات و متخصصان مسائل اصفهان) بودند که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. روش جمع آوری داده ها مصاحبه گروهی بود. یافته های پژوهش بیانگر این بود که حیات شهری اصفهان در وضعیت موجود مناسب نیست. در وضعیت موجود سه مقوله اصلی تاثیرگذار در تضعیف حیات شهری اصفهان عبارت اند از: ترک خوردگی فضایی، به هم ریختگی نهادی و سرگشتگی اجتماعی. تداوم این شرایط، حیات شهری اصفهان را در معرض تضعیف شدیدتر قرار خواهد داد. به همین منظور، شهروندان اصفهانی راهبردهایی را جهت بهبود وضعیت موجود ارائه داده اند که عبارت اند از: زایندگی زیستی، انسجام نهادی و سرزندگی اجتماعی. در یک نتیجه گیری کلی می توان گفت که عناصر فرهنگی و اجتماعی در حیات شهری اصفهان در گذشته نقشی محوری داشته اند و نیاز است در آینده این عناصر بازسازی شده و تقویت شوند.