اثربخشی خاطره پردازی ساختارمند بر اضطراب و پرخاشگری سالمندان ساکن سرای سالمندان

اضطراب و پرخاشگری مساله شایع دوره سالمندی بوده که مملو از انواع احساس کمبودها و ناتوانی ها در فرد است. سالمندان به علت کاهش اعتماد بنفس، نقصان فعالیت و تحرک، از دست دادن نزدیکان، ابتلا به بیماری های مزمن و نظایر آن، در معرض اضطراب و پرخاشگری بیشتری قرار دارند. بنابراین، این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی خاطره پردازی ساختارمند بر اضطراب و پرخاشگری سالمندان ساکن در خانه های سالمندان انجام شد. طرح پژوهشی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مقیم سراهای سالمندان شهر مشهد در سال 1402 بودند که از بین آنها یک سرا به طور تصادفی انتخاب شد. نمونه آماری شامل 30 نفر سالمند بود که با روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به ملاک های ورود و خروج مطالعه انتخاب شدند. افراد به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) گمارش شدند. گروه آزمایش برنامه درمانی خاطره پردازی ساختارمند را طی هشت جلسه هفتگی 90 دقیقه ای دریافت نمودند. ابزار گرداوری داده ها شامل پرسش نامه های پرخاشگری آیزنک و ویلسون و اضطراب بک بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره (ANCOVA) در نرم افزار SPSS  نسخه 26 انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که انجام خاطره پردازی ساختارمند در کاهش سطح اضطراب و پرخاشگری در سالمندان اثربخش است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که انجام خاطره پردازی در بهبود بهزیستی روان شناختی سالمندان تاثیر مثبتی دارد. از این رو پیشنهاد می شود که مددکاران اجتماعی، مشاورین، روان شناسان و مراقبین سلامت فعال در حوزه سالمندی از این روش در برنامه های درمانی و اقدامات مداخله ای خود بهره بگیرند.