بررسی اثرات قلبی عروقی پنج گیاه بومی منطقه جنوب خراسان

گیاهان دارویی، به طور سنتی در درمان بسیاری از بیماری ها استفاده شده است. برای بررسی اثرات عصاره گیاهان مختلف روی دستگاه قلبی عروقی، پنج گیاه از منطقه جنوب خراسان تهیه و غلظت های مختلف از عصاره جوشانده کاکوتی، بومادران و عصاره خیسانده سنبل الطیب (علف گربه)، بنفشه و اسپند ساخته شد.
تعداد 25 سر از موشهای صحرایی از نژاد اسپراگ داولی با وزن تقریبی 200 تا 250 گرم انتخاب شدند. حیوانات با تیوپنتال سدیم (30 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن رت) به صورت داخل صفاقی بیهوش شدند.، سپس فشار خون سیستمیک شریانی (سیستولیک، دیاستولیک و فشار متوسط) اندازه گیری شد.
فشار خون متوسط 5 ±140میلی متر جیوه بود. تجویز داخل وریدی عصاره گیاه کاکوتی، سنبل الطیب و بومادران فشار خون شریانی را کاهش داد. به عنوان مثال تجویز0.03 میلی گرم بر کیلو گرم از عصاره خیسانده سنبل الطیب فشار خون را از 5±140 به 4 ± 77 میلی متر جیوه تغییر داد (0.0001>P). با تجویز این عصاره برادی کاردی غیر معنی داری مشاهده شد.
این نتایج نشان داد که عصاره سنبل الطیب، بومادران، اسپند، بنفشه و کاکوتی اثرات کاهندگی فشار خون در موش های صحرایی دارند و قوی ترین عصاره، سنبل الطیب می باشد. با توجه به عدم تغییر معنی دار ضربان قلب احتمالا اثر کاهنگی فشار خون این عصاره ها از طریق کاهش مقاومت عروق محیطی می باشد. در بررسی آئورت جدا شده موش های صحرایی ملاحظه شد که این عصاره انقباض ناشی از فنیل افرین را رفع می کند که این اثر شل کنندگی در حضور L-NAME (5- 10 مولار) به مدت 20 دقیقه هم ادامه می یابد. هم چنین احتمالا اثر وازادیلاتوری عصاره سنبل الطیب به صورت مستقل از اندوتلیوم اما از طریق شل کردن عضلات صاف جدار عروق اعمال می گردد. مطالعه بیشتر اثرات این عصاره ها روی موش های صحرایی مبتلا به فشار خون در آینده و در صورت دریافت نتایج مشابه و اثبات بی خطر بودن این عصاره ها بر سایر دستگاه های بدن می توان مصرف آن را در کنار سایر درمان ها توصیه نمود.