زن در آینه شعر فارسی (9) خاقانی شروانی / بخش آخر

خاقانی از شاعران بزرگ ایرانی است که به جهاتی در تاریخ ادبیات فارسی بی نظیر است. این جهات شاید با مبانی جمال شناسی و سلیقه ی شعری امروز ما کاملا سازگار نباشد؛ اما تاییدی است بر آنچه او خود «شیوه ی تازه» و «طریق غریب» می نامید. بررسی زن در شعر او و مقایسه اش با تصویر زن در اشعار دیگر شاعران، مدخلی است که ما را با آن طریق غریب و جایگاهش در گنجینه ی ادبی ایران آشنا می کند. در پی این مقصود، بخش اول مقاله ی حاضر به بررسی زنانی پرداخت که در تاریخ، جامعه و خانواده ی خاقانی وجود خارجی و واقعی داشتند و بخش حاضر زنان غیرواقعی و صور خیال شعری او را درباره ی زن بررسی می کند.