کاهش جنین در حاملگی چند قلویی

با استفاده از روش های نوین کمک باروری (ART) تاکنون بیش از یک میلیون نوزاد حاصل از IVF و میکرواینجکشن (ICSI) در سراسر دنیا متولد شده اند. یکی از عوامل قابل توجه و مراقبت در درمان ناباروری، بروز چندقلویی است که به دنبال مصرف داروهای تحریک کننده تخمدان، Embryo Hatching و انتقال تعداد بیشتر جنین به منظور موفقیت درحد بالای بارداری در زمان انتقال جنین به وجود می آید. برای کاهش این معضل و اختلالات پیش روی در زمان بارداری از روش کاهش جنین به دو منظور اساسی استفاده می گردد: 1- کاهش جنین در بارداری های سه قلویی و یا بیشتر برای پیشگیری از عوارض جنینی و مادری 2- کاهش جنین انتخابی در مواردیکه یک یا چند جنین، ناهنجاری و یا اختلال کروموزومی دارند.
کاهش جنین به روش های ذیل انجام می گیرد: از طریق دیلاتاسیون سرویکس و ساکشن یک یا چند جنین، از طریق ترانس واژینال با استفاده از سونوگرافی و همچنین از طریق ترانس ابدومینال با استفاده از سونوگرافی. اگرچه شاید پزشکان علاقه ای به اقدام درمانی کاهش انتخابی تعداد جنینها در حاملگی های چندقلویی نداشته باشند ولی آنها بایستی از روند عملی و آمادگی برای مداخله در مواقع ضروری براساس مبانی اخلاقی و شرعی و براساس درخواست و یا نیاز زوج، آگاهی داشته باشند. اولین اقدام، خصوصا برای مراکز درمان ناباروری، در این موارد اقدام جهت کاهش و یا جلوگیری از بوجود آمدن این حالت است. اگرچه کاهش انتخابی جنینها بر حسب ضرورت از نظر اخلاقی و شرعی پذیرفته شده است، ولی قبل از هر اقدامی ارایه مشاوره درمان ناباروری ضروری است و بایستی شامل بحث خطر حاملگی چندقلویی و مباحث اخلاقی پیرامون کاهش انتخابی جنینها قبل از انتقال جنین به رحم باشد که عدم اطلاع از آن می تواند مشکلات بعدی را دو چندان نماید.
این بررسی جنبه های پزشکی، اخلاقی، شرعی و همچنین تکنیک های مورد استفاده در کاهش انتخابی جنین در حاملگی های چندقلویی که به وسیله تحریک دارویی تخمک گذاری و روش های لقاح خارج رحمی شکل گرفته است را مورد مطالعه قرار می دهد.
استفاده از این روش در کاهش انتخابی جنین موجب کاهش خطر سقط، زایمان های زودرس، فرزندان نارس، فرزندان معلول و یا مردن جنین داخل رحم خواهد شد که در غیر این صورت خطر این موارد همزمان با افزایش تعداد جنینها افزایش می یابد.