مقایسه غلظت روی در پلاسمای منی مردان مبتلا یه ضایعه نخاعی با افراد نرمواسپرمیک و ارتباط آن با پارامترهای اسپرم

در مردان مبتلا به ضایعه نخاعی، علاوه بر اختلال نعوظ و انزال، با وجود طبیعی بودن غلظت اسپرم، درصد اسپرم های غیرطبیعی، کم تحرک و غیر زنده نسبتا زیاد است. دلایل مختلفی از جمله احتمال اختلال در عملکرد غدد ضمیمه دستگاه تناسلی، ذکر شده است. از این رو هدف از این مطالعه بررسی میزان روی در پلاسمای منی (به عنوان نشانگر ترشحی پروستات) در این افراد و مقایسه آن با گروه کنترل نرمواسپرمیک و ارتباط آن با پارامترهای اسپرم بود.
در این مطالعه تحلیلی تعداد 30 مرد مبتلا به ضایعه نخاعی با میانگین سنی 36± 2.3 سال و 30 مرد نرمواسپرمیک با میانگین سنی 34 ±3.2 سال، مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از سه روز خودداری از فعالیت جنسی، نمونه مایع منی (قسمت انتروگراد مایع انزالی به روش الکترواجاکولیشن در افراد با ضایعه نخاعی) و نمونه خون ناشتای همزمان گرفته شد. پارامترهای اسپرم، pH مایع منی، اسمولالیته پلاسمای منی و میزان روی سرم خون و پلاسمای منی (با دستگاه طیف سنجی جذب اتمی) اندازه گیری شد.
میانگین روی پلاسمای منی در افراد مبتلا به ضایعه نخاعی و گروه کنترل به ترتیب 120.74± 42.9 و 156.88 ±49.9 میلی گرم در لیتر (P value<0.05)، روی سرم خون 1.62 ±1.23 و 2.01± 0.8 میلی گرم در لیتر (P value>0.05)، میانگین pH مایع منی 87.7 ±0.23 و (Pvalue<0.05) 7.58± 0.26 و اسمولالیته پلاسمای منی 322.4 ±31.2 و (Pvalue<0.05) 382.5 ±21.1 بود. غلظت روی پلاسمای منی با تعداد اسپرم ها (r=-0.277)، درصد اسپرم های زنده (r=0.404)، اسپرم های با مورفولوژی طبیعی (r=0.332)، اسپرم های متحرک (r=0.422)، اسپرم های متحرک پیشرونده درجه B و A (r=0.386)، pH مایع منی (r=0.390) و اسمولالیته پلاسمای منی (r=474.0) ارتباط معنی دار داشت (Pvalue<0.05).
نتایج این مطالعه، یعنی کاهش روی و اسمولالیته و افزایش pH پلاسمای منی این افراد که برای اولین بار گزارش می شود، می تواند نشاندهنده اختلال در عملکرد ترشحی غده پروستات باشد و کاهش میزان روی می تواند در کیفیت پایین مایع منی در این افراد نقش داشته باشد.