بررسی اثر سازگار کننده برچسبندگی پلی اتیلن به نشاسته نرم شده

استحکام چسبندگی اتصال پلی اتیلن سبک (LDPE) به نشاسته نرم شده گرما نرم (TPS) و انوع سازگار شده آنها با کوپلیمر اتیلن - وینیل استات (EVA)، پلی اتیلن عامل دار شده با مالئیک انیدرید (PE- g-MAH) و کوپلیمر استیرن - اتیلن - بوتادی ان - استیرن عامل دار شده با مالئیک انیدرید (SEBS- g-MAH) با آزمون پوست کن شدن بررسی شد. برای قرار دادن سازگار کننده ها در سطح مشترک دو پلیمر از اختلاط آنها با TPS استفاده شد. از طرف دیگر، کار ترمودینامیکی چسبندگی بین اجزای سطح مشترک با اندازه گیری انرژی آزاد سطوح و به کمک نظریه های موجود محاسبه شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که کار ترمودینامیکی چسبندگی سطح مشترک PE/TPS از mJ/m2 64، اگر از سازگار کننده های EVA، PE- g-MAH و SEBS- g-MAH استفاده شود به ترتیب به 70، 79 و mJ/m2 86 افزایش می یابد. افزون بر این، استحکام چسبندگی بین سطحی (کار عملی) PE/TPS در صورت تقویت سطح با سه سازگار کننده یاد شده از N.m 41 به ترتیب به 139، 250 و N/m 165 تغییر می کند. بهبود چسبندگی بین سطحی به مهاجرت سازگار کننده ها به سطح مشترک حین تشکیل اتصال در دمای زیاد و انتقال بهینه تنش بین سطحی ارتباط داده می شود. همچنین، نتایج تجربی بدست آمده حاکی از آن است که تابع اتلاف اتصال به نسبت tan? در دمای محیط به اجزای اصلی (چسب و بازو) در آزمون پوست کن شدن وابسته نیست. اما، با در نظر گرفتن نقش اتلاف ویسکوالاستیک در لایه نازک سازگار کننده از طریق معرفی مشخصه نسبت tan? بازوی اتصال به حاصلضرب tan? چسب و سازگار کننده، تغییرات تابع اتلاف اتصال و در نتیجه استحکام چسبندگی بین سطحی بخوبی قابل پیش بینی خواهند بود.