پاسخهای ایمنی سگهای آلوده به لیشمانیا اینفانتوم علیه سیستئین پروتئینازهای نوترکیب نوع I و II

بررسی پاسخ های ایمنی هومورال و سلولی سگ های آلوده به لیشمانیا اینفانتوم نسبت به پروتئین های نوترکیب سیستیین پروتئینازهای نوع I و II و پپتید سنتزی مربوط به انتهای کربوکسی (CTE) سیستئین پروتئیناز نوع I.
14 قلاده سگ آلوده به لیشمانیا اینفانتوم 7) قلاده دارای تظاهرات بالینی و 7 قلاده دیگر بدون علایم ظاهری(از یک ناحیه آندمیک ایران و سه قلاده سگ طبیعی از نواحی غیر آندمیک انتخاب شدند. پاسخ های ایمنی هومورال و سلولی آن ها به ترتیب به روش الیزا و آزمایش پرولیفراسیون لنفوسیت ها، نسبت به پروتئین های نوترکیب سیستئین پروتئینازهای نوع I (rCPB)، (rCPA) II، پپتید سنتزی مربوط به انتهای کربوکسی (CTE) سیستیین پروتئیناز نوع I و آنتی ژن های منجمد - ذوب شده (F/T) لیشمانیا اینفانتوم مورد بررسی قرار گرفت. میزان آنتی بادی کلاس IgG و زیر کلاس های IgG1 و IgG2 و پرولیفراسیون لنفوسیت ها نسبت به آنتی ژن های فوق اندازه گیری گردید.
نتایج و بحث: نتایج نشان می دهد بالاترین پاسخ سلولی در هر دو گروه حیوانات (دارای علایم و بدون علایم ظاهری) مربوط به آنتی ژن های منجمد- ذوب شده انگل می باشد، پاسخ سلولی متوسطی نسبت به سیستئین پروتئینازهای نوترکیب rCPA) و CTE (rCPB مشاهده گردید. میزان آنتی بادی IgG) کل، IgG1 و (IgG2 علیه rCPA در هر دو گروه پایین است اما CTE و rCPB (هر دو به یک میزان) به خوبی سیستم ایمنی هومورال تمام سگ ها را تحریک می نمایند. در سگ های بدون علایم میزانIgG2 علیه پروتئین های مزبور نسبت به میزان IgG1 بالاست. نتایج تحقیق همچنین نشان می دهد که پاسخ های ایمنی نسبت به CPB و CTE تقریبا در تمام سگ ها یکسان است بنابراین با توجه به این که CTE بخش انتهایی سیستیین پروتئیناز نوع I می باشد، به نظر می رسد بخش اعظم خاصیت ایمنی CPB مربوط به این ناحیه است.
CPB و CTE هر دو نوع پاسخ ایمنی سلولی و هومورال سگ های آلوده به لیشمانیا اینفانتوم را به خوبی تحریک می کنند اما CPA ایمنوژن نسبتا ضعیف تری است.