بررسی مقایسه ای نتایج هیستولوژیک و سیتولوژیک در تشخیص توده های تخمدانی

کاربرد FNA در سیتولوژی ضایعات تخمدانی مورد بحث و اختلاف نظر می باشد. برخی محققین این روش را توصیه نمی کنند و معتقدند به اندازه کافی صحت تشخیصی ندارد. برخی دیگر معتقدند که این روش می تواند نقش مفیدی در ارزیابی ضایعات تخمدانی پایدار در خانم ها قبل از سن یائسگی داشته باشد که خواهان حفظ باروری می باشند. هدف این مطالعه ارزیابی ارزش تشخیصی آسپیراسیون سیتولوژی در ضایعات توده ای تخمدان می باشد.
در این مطالعه مقطعی تحلیلی در طی یک فاصله زمانی 2 ساله، 79 آسپیره از 79 بیمار دارای توده های تخمدانی بررسی گردید. طیف سنی بیماران از 56-20 سال بود. ابتدا نمونه های فیکس نشده ارسالی به بخش پاتولوژی، از نظر ماکروسکوپی ارزیابی شدند و از مواد آسپیره شده به وسیله سوزن، اسلایدهای سیتولوژی تهیه گردید. یافته های سیتولوژیک نمونه ها به صورت غیر نئوپلاستیک (کیست های فولیکولر و کیست های اندومتریوزی و یا التهابی) و نئوپلاستیک (خوش خیم و بدخیم) گروه بندی شدند. سپس این نتایج با نتایج بررسی هیستولوژیک مقایسه شدند. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد و بررسی مقایسه ای بین دو روش با استفاده از تست chi-square صورت گرفت.
13 نمونه از 15 نمونه بدخیم (86%) به درستی با روش سیتولوژی تشخیص داده شدند. در این گروه 4 مورد مثبت کاذب هم وجود داشت. از طرف دیگر 15 نمونه از 25 کیست فولیکولر (60%) به درستی با روش سیتولوژی تشخیص داده شدند. در این گروه 12 نمونه مثبت کاذب وجود داشت. در ضایعات بدخیم حساسیت و ویژگی روش به ترتیب 86 درصد و 91 درصد بود. در ضایعات فولیکولر حساسیت و ویژگی روش به ترتیب 60 درصد و 81 درصد بود.
آسپیراسیون سیتولوژی روشی دارای صحت برای تشخیص بدخیمی در ضایعات تخمدانی می باشد ولی با توجه به کافی نبودن حساسیت و موارد مثبت کاذب نمی توان بر روی آن به تنهایی قضاوت کرد. تشخیص کیست های فولیکولر به وسیله سیتولوژی به تنهایی مشکل می باشد (به دلیل حساسیت پایین) و لازم است بررسی های تکمیلی دیگری از قبیل اندازه گیری هورمونی (استرادیول) را نیز برای بهبود صحت تشخیصی روش، به طور هم زمان به کار برد.