تاثیر مواد استخراجی بعضی از گیاهان چوبی و غیر چوبی بر میزان مقاومت میکروبی چوب های کم وام

اثر مواد استخراجی گونه های با دوام چوبی آزاد، بلوط، توت و زبان گنجشک، و دو گونه گیاهی گل سرخ و شاه تره، بر روی دوام راش، افرا، توسکا، ممرز و نمدار (گونه های کم دوام) مطالعه گردید. ابتدا الوارهای چوبی به تخته، و سپس چوب درون هر یک به پوشال تبدیل، و آسیاب شدند. با استفاده از روش تاپی (T20403-76) و حلال های استن و متانل، مواد استخراجی گونه های بادوام تقطیر و اندازه گیری شد. چوب درون گونه های کم دوام نیز به نمونه هایی چوبی با ابعاد 0.5×1×3 سانتی متر تبدیل گردیدند. قارچ پوسیدگی سفید رنگین کمان (Trametes versicolor) از جنگل داراب کلا ساری تهیه و پس از کشت و چندین بار خالص سازی گردید، سپس در محیط مالت اکستراکت آگار کشت شد. مواد استخراج شده گونه های بادوام از طریق ایجاد خلا، در فشار منهای یک اتمسفر به گونه های کم دوام تزریق گردیدند. در درون لوله های شیشه ای پیرکس، پودر چوب های بادوام، در دو تیمار با مواد استخراجی و بدون مواد استخراجی، در 100±2 سانتی گراد خشک، سرد، توزین، و استریل گردیدند. سپس همه نمونه های چوبی حفاظت شده و شاهد نیز خشک، توزین، استریل و در معرض قارچ رنگین کمان قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که بین گونه های راش، افرا، توسکا و نمدار از جهت اشباع پذیری اختلاف وجود دارد، به طوری که گونه های توسکا و نمدار بیش از راش و افرا مواد استخراجی را جذب نمودند. همچنین میزان نفوذ مواد حفاظتی در گونه ها نیز با یکدیگر متفاوت بود، به نحوی که مواد استخراجی توت به طور معنی داری کمتر از دیگر مواد استخراجی جذب نمونه های چوبی شد. این نتایج همچنین نشان داد که در برخی گونه ها اختلاف معنی داری بین میزان دوام نمونه های شاهد و حفاظت شده در برابر حمله قارچ رنگین کمان وجود دارد.