تخصیص سرمایه با روش فضای احتمالی تفکیک شده

بهینه سازی تخصیص سرمایه تحت توزیع نامتقارن و وابسته به نرخ بازده سهام، از مسایل کاربرد دنیای واقعی است. تاکنون روش های بهینه سازی مبتنی بر مونت کارلو یا سناریو، موفق ترین روش ها برای حل چنین مسایلی بوده اند، اگر چه از لحاظ محاسباتی هزینه برند. استفاده از روش های دیگری که از داده های شبیه سازی استفاده نمی کنند مشروط به نرمال بودن توزیع نرخ بازده می باشند. در این نوشتار یک روش جدید محاسباتی به نام «فضای احتمالی تفکیک شده» پیشنهاد شده است که مبتنی بر سناریو نیست و مستقیما از بیشینه کردن نرخ بازده کل سرمایه گذاری بر اساس احتمال وقوع شکست (ریسک) که اصطلاحا «سرمایه در معرض خطر» (VaR) نام دارد، استفاده می کند. نتیجه فرعی این روش «سرمایه در معرض خطر شرطی» (CVaR) است.
همچنین روشی برای تخصیص سرمایه با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو پیشنهاد شده است. مزیت روش پیشنهادی این است که ابعاد مساله اصلی را بر خلاف روش های مبتنی بر سناریو، بزرگ نمی کند. کاپولا برای مدل سازی توزیع توامان نرخ های بازده وابسته و نامتقارن به کار رفته است.
دو روش جدید پیشنهادی با قیمت های واقعی در بازار سهام بین المللی مورد آزمایش قرار گرفته و با بهترین جواب موجود (شیوه های رقیب) از طریق معیار سرمایه در معرض خطر (VaR)، مورد مقایسه قرار گرفته اند.