بررسی علل مرگ های داخل رحمی جنین

بیش از نیمی از مرگ های حوالی زایمان را مرگ های داخل رحمی جنین تشکیل می دهند که تعیین علت آن جهت جلوگیری از تکرار در حاملگی های بعدی و دادن اطلاعات مفید به سایر خانواده ها اهمیت دارد.
مطالعه به منظور تعیین علت مرگ داخل رحمی جنین و تعیین سهم هر یک از علل جنینی، جفتی و مادری انجام شد.
این مطالعه توصیفی طی 7 سال (1375 تا 1382) در بیمارستان جواهری تهران بر روی تمام مرگ های داخل رحمی جنین های بیشتر از20 هفته حاملگی انجام شد. با مشاهده پرونده این بیماران متغیرهای مورد نظر بررسی و اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار SPSS 11 و تعیین جدول های فراوانی تجزیه و تحلیل شد.
از 55 مورد مرگ داخل رحمی جنین، علل %42.5 مربوط به جفت و بندناف، %16 جنینی، %14.5 مادری و %27 ناشناخته بود. ناهنجاری های مادرزادی جنین شایع ترین علت شناخته شده بود. شایع ترین علت مادری، ابتلای مادر به دیابت و از علل جفتی، جدا شدگی جفت بود.
از آنجا که در %27 موارد علت مرگ جنین نامشخص بود، توصیه می شود کالبد شکافی و سلول شناسی جنین، بررسی عفونت های ویروسی از جمله پاروویروس B19 و در مادران با سابقه مرگ جنین در داخل رحم اندازه گیری آنتی بادی های آنتی فسفولیپید و در تمام زنان حامله در 15 تا20 هفتگی جهت بررسی ناهنجاری های مادرزادی آزمون triple (اندازه گیری آلفافیتوپروتئین، استرایول غیر کونژوگه، HCG) صورت گیرد.