آزمایش مرحله دوم سازگاری سه گونه کاج در شبه جزیره میانکاله مازندران

به منظور معرفی بهترین گونه کاج از لحاظ رشد و تولید چوب در اراضی ساحلی شرق دریای مازندران، این طرح (کشت پیشاهنگ) در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار شامل کاج بادامی (‍ P. pinea)، کاج بروسیا ((P. brutia و کاشفی (P. longifolia) و در سه تکرار در سال 1376 در پایگاه تحقیقاتی زاغمرز به اجرا در آمد. در هر واحد آزمایشی 121 اصله نهال به فاصله 3×3 متر کشت گردید. هر سال در پایان فصل رویشی، رشد کمی و کیفی گونه ها شامل زنده مانی، قطر یقه، ارتفاع و کیفیت نهالها آماربرداری و ثبت شد. در پایان سال پنجم داده ها در محیط SPSS و SAS با آزمون ANOVA و دانکن تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل نشان می دهد که میان تیمارها از لحاظ زنده مانی، قطر و رویش قطری اختلاف معنی داری وجود نداشته، ولی از لحاظ ارتفاع، رویش ارتفاعی و کیفیت اختلاف معنی داری وجود دارد. بیشترین و کمترین ارتفاع به ترتیب به کاج بروسیا و کاج کاشفی تعلق داشته است. در این مرحله از آزمایش می توان کاج بروسیا را با 1/159 سانتیمتر ارتفاع و 9/25 میلیمتر رویش ارتفاعی به عنوان موفق ترین گونه معرفی کرد.