اثر تابش لیزر کم توان گالیوم آلومینیوم آرسناید بر ماست سل های زخم پوستی در موش صحرایی

تابش لیزر کم توان در برخی اختلال های عضلانی استخوانی موجب کاهش درد و تسریع فرایند التیام زخم شده است اما راجع به آثار آن روی ماست سل ها، تحقیق های کمی صورت گرفته است. در این تحقیق آثار تابش لیزر کم توان گالیوم آلومینیوم آرسناید بر تعداد و فعالیت ماست سل های بستر زخم باز پوستی در موش صحرایی به وسیله روش های کمی بافت شناسی بررسی شد.
روش اجرا: 46 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی در گروه های شاهد و تجربی قرار گرفت و هر گروه به سه زیر گروه با دوره های بررسی 4، 7 و 15 روزه تقسیم شد. سپس، تحت بیهوشی عمومی و با رعایت شرایط استریل یک زخم مدور و با ضخامت کامل پوست در پشت گردن هر موش صحرایی ایجاد شد. روز جراحی روز صفر محسوب شد. از روز یک به بعد روی یک بار به موش های صحرایی گروه تجربی، لیزر کم توان گالیوم آلومینیوم آرسناید با دانسیته انرژی 1.2 ژول بر سانتی متر مربع تابانده شد. در روزهای 4 و 7 و 15 بعد از تیمار روزانه، موش های صحرایی به وسیله اتر کشته شدند و یک نمونه از بستر زخم و هم چنین پوست سالم مجاور زخم، از هر موش صحرایی تهیه و در فرمالین سالین فیکس شد و مراحل کار عملی بافت شناسی عمومی روی آن به عمل آمد. نمونه ها با روش رنگ آمیزی محلول آبی تولوئیدین بلو یک درصد رنگ شدند و ماست سل ها و درجه های یک و دو و سه آن شمارش شد. براساس تعریف، ماست سل های درجه یک کاملا سالم بودند و نوع درجه دو آن مقداری گرانول آزاد کرده بود. دگرانولاسیون در ماست سل های درجه سه وسیع و گسترده بود. داده ها با روش آماری Student t test تجزیه و تحلیل شد.
در روز چهارم بررسی، همه ماست سل ها و درجه یک آن ها در گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر از گروه تجربی بود (P<0.01). در روزهای هفتم و پانزدهم همه ماست سل ها و درجه های آنها در گروه تجربی بیشتر از گروه شاهد بود و اختلاف تعداد ماست سل های درجه دو در روز هفتم و ماست سل های درجه یک در روز پانزدهم بررسی، از نظر آماری هم معنی دار بود (P<0.05).
تابش لیزر کم توان گالیوم آلومینیوم آرسناید بر زخم باز پوستی موش صحرایی، موجب کاهش معنی دار تعداد ماست سل های سالم و کل آنها در فاز التهاب فرآیند التیام زخم و افزایش تعداد ماست سل های در حالت فعالیت در فاز تکثیر و ماست سل های سالم در فاز تجدید ساختار فرآیند التیام زخم شد.