مطالعه توصیفی آلوپسی های سیکاتریسیل در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان سینا در تبریز از مهر 1376 لغایت شهریور 1383

آلوپسی های سیکاتریسیل به ضایعه های پوستی اطلاق می شود که با از بین رفتن فولیکول های مو و آلوپسی غیرقابل برگشت مشخص می شود و در اثر بیماری های مختلف، نظیر لوپوس اریتماتودیسکوئید، لیکن پلان و فولیکولیت ها ایجاد می شود. از آن جایی که این ضایعه ها سبب آلوپسی دایمی می شوند و از نظر ظاهری و نیز روحی روانی آثار سویی دارند و گاهی زنگ خطر شروع برخی از بیماری های سیستمیک مثل لوپوس اریتماتوسیستمیک هستند، از اهمیت زیادی برخوردارند. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیکی و کلینیکوپاتولوژیکی آلوپسی های سیکاتریسیل بود.
روش اجرا: این مطالعه روی 100 بیمار مبتلا به آلوپسی سیکاتریسیل اکتسابی (که به کمک بیوپسی پوستی مورد تایید قرار گرفته اند) در بیمارستان سینا تبریز از مهر 1376 لغایت شهریور 1383 صورت گرفته است. تمام آگاهی های مربوط به اپیدمیولوژی و علایم کلینیکوپاتولوژی ضایعه ها در پرسش نامه ای مخصوص جمع آوری و نهایتا تحت آنالیز آماری قرار گرفت.
تعداد افراد مورد بررسی 100 نفر بودند که 52 نفر مذکر و 48 نفر مونث بودند. حداکثر شیوع ضایعه ها در دهه های 3 و 4 و 5 زندگی بود. از نظر نوع ضایعه به ترتیب 30 نفر مبتلا به فولیکولیت دکالوانس (24 مذکر، 6 مونث)، 25 نفر به دیسکوئیدلوپوس اریتماتو (10 مذکر، 15 مونث)، 18 نفر به Pseudopelade of brocq (6 مذکر، 12 مونث)، 14 نفر به لیکن پلانوپیلاریس (4 مذکر، 10 مونث)، 8 نفر به مورفه آ(4 مذکر، 4 مونث) و 5 نفر به فولیکولیت کلوئیدالیس (4 مذکر، 1 مونث) مبتلا بودند. از نظر آسیب شناسی، نوع آلوپسی سیکاتریسیل لنفوسیتیک (%65) در زنان میان سال و نوع نوتروفیلیک (%35) در مردان میان سال شایع تر بود. نسبت آلوپسی لنفوسیتیک به نوتروفیلیک تقریبا 2 به 1 بود.
با توجه به شیوع نسبتا بالای آلوپسی های سیکاتریسیل لازم است که با بیوپسی و تشخیص به موقع و درمان مناسب، از پیشرفت این ضایعه ها و عوارض بعدی آنها که از نظر سلامتی، اجتماعی و روحی و روانی برای بیمار مهم است، پیشگیری کرد.