دیدگاه پرستاران در خصوص آموزش مداوم (کرمانشاه - 1382)

آموزش مداوم پرستاری وسیله ای است تا پرستاران به تغییرات سریع در سیستم بهداشتی پاسخ مناسب دهند و مهرت های حرفه ای خود را بیفزایند. صاحب نظران آموزش مداوم به هم خوانی نیازهای جامعه با برنامه های آموزش مداوم تاکید دارند، ولی این نیاز سنجی به دلیل اجرای برنامه های آموزش مداوم برای پرستاران انجام نشده و نیز نیاز آموزشی پرستاران، موانع و منابع شرکت در این آموزش ها مشخص نبوده است؛ لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی دیدگاه پرستاران در مورد آموزش مداوم، منابع مورد استفاده و مشخص کردن نیازهای آموزشی انجام گردید.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی بود که توسط یک پرسشنامه حاوی مشخصات دموگرافیک و سوالاتی در خصوص اهداف مطالعه بود که تعداد 100 نفر از پرستاران مراکز آموزشی درمانی کرمانشاه مورد پرسش قرار گرفتند. پاسخ های سوالات نیاز آموزشی بر اساس معیار لیکرت بود و پس از جمع آوری اطلاعات از طریق آمار توصیفی (محاسبه میانگین و انحراف معیار) ارایه گردید.
افراد تحت مطالعه شامل 37 مرد و 63 زن با سن 34.15±5.3 و میانگین سابقه کاری 10.97±3.8 سال بودند که 36 درصد مجرد و 64 درصد متاهل بودند. ساعات اختصاص داده به آموزش مداوم در دو سال گذشته 48.8±7.3 ساعت و ماهیانه 5.9 ساعت بود. پرستاران در موقع نیاز به دانستن مطلبی اکثرا (%65) از کتاب های مرجع استفاده می کنند و 68 درصد آن ها نیز در کنفرانس ها شرکت کرده اند. به طور کلی انگیزه شرکت در آموزش مداوم، موانع آموزش مداوم و حیطه های نیاز به آموزش مداوم را مهم تلقی کرده اند.
بحث: اهمیت دادن به آموزش مداوم در پرستاری امری مهم است و برای افزایش انگیزه پرستاران و کاهش موانع می توان با افزایش تعداد کارکنان، کاهش حجم کاری، دخیل دادن شرکت در دوره های آموزشی در ارتقای افراد و اختصاص دادن زمان های خاص به امر آموزش اقدام کرد.