ارزیابی روش زمان دوام در تحلیل خطی قاب های فولادی دو بعدی در مقایسه با روش تحلیل استاتیکی

روش تحلیل استاتیکی نیروهای زلزله که ساده ترین روش پیشنهاد شده در آیین نامه برای طراحی مقاوم در برابر زلزله است با ارایه بارگذاری جانبی معادل، مقاومت و سختی لازم در سازه را تامین می کند. یکی از روش های جدید تحلیل که فاقد بعضی محدودیت های روش تحلیل استاتیکی بوده و به منظور تحلیل دقیق تر سیستم های نامنظم و غیر خطی، قابل استفاده است روش زمان دوام است. در این نوشتار کاربرد روش زمان دوام برای تحلیل و طراحی لرزه ای قاب های فولادی مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج آن با روش تحلیل استاتیکی مقایسه شده است. قاب های فولادی یک یا 12 طبقه بر اساس روش تحلیل استاتیکی طراحی شده و در مرحله بعد، این قاب ها تحت شتاب نگاشت های افزاینده خاصی قرار گرفتند که با طیف آیین نامه کالیبره شده اند؛ سپس قابلیت پیش گویی این توابع شتاب در مورد چگونگی وضعیت سازه هایی که بر مبنای تحلیل استاتیکی قوی یا ضیف اند، مورد ارزیابی قرار گرفته است. تنش و تغییر مکان در نقاط مختلف سازه محاسبه، و با مقدار هدف مقایسه شده است. در مجموع، نتایج حاصل بیان گر دقت و قابلیت مناسب روش زمان دوام در پیش بینی نتایج تحلیل استاتیکی با استفاده از تحلیل تاریخچه زمانی است.