تاثیر محیط کشت و زمان انکوباسیون در میزان آنتی بیوتیک های تولید شده از سودومونادهای فلورسنت

بررسی 25 جدایه سودوموناد فلورسنت بکار رفته در جلوگیری از رشد قارچ Sclerotinia sclerotiorum، عامل بیماری پوسیدگی ریشه و طوقه آفتابگردان با استفاده از روش HPLC نشان داد که جدایه های B112، B119 و B111 تولید آنتی بیوتیک کردند. جدایه های B112 و B119 آنتی بیوتیک دی استیل فلوروگلوسینول (DAPG)، مونواستیل فلوروگلوسینول (MAPG) وپیولوتئورین (Plt) تولید کردند. جدایه B111 آنتی بیوتیک فنازین (PCN) تولید کرد. همچنین جدایه B112 و B119 ماده سالیسیلیک اسید تولید کردند. بررسی تاثیر محیط کشت و زمان در تولید آنتی بیوتیک دی استیل فلوروگلوسینول نشان داد که جدایه های B112 و B119 تنها در محیط کشت YMP تولید آنتی بیوتیک فوق را کردند که میزان تولید با گذشت زمان افزایش یافت. جدایه های B112 وB119آنتی بیوتیک مونواستیل فلوروگلسینول را تنها در محیط YMP تولید کردند که میزان تولید با گذشت زمان کاهش یافت. همچنین جدایه های B112 و B119 تنها در محیط KB تولید آنتی بیوتیکپیولوتئورین کردند و بطور کلی میزان تولید در هر دو جدایه تا 72 ساعت افزایش و سپس کاهش یافت. بررسی شرایط محیطی روی تولید آنتی بیوتیک فنازین نشان داد که جدایه B111در دو محیط کشت KB و YMP تولید فنازین کرد. میزان تولید فنازین در محیط کشت YMP بیشتر از KB بود. میزان تولید فنازین در محیط YMP توسط جدایه B111 با گذشت زمان افزایش یافت بطوریکه بیشترین میزان تولید در 96 ساعت بود.