مدل سازی ضریب انتقال حرارت تابشی در بستر سیال گردشی

یک ساختار دو فازی شامل جریانی از ذره های خوشه ایشکل و نیز جریان رقیقی از مواد معلق (ذره های جامد و گاز) در مجاور سطح انتقال حرارت برای مدل سازی ضریب انتقال حرارت تابشی در نظر گرفته شده است. توزیع شدت تابشی به صورت یک بعدی و ایزوتروپیک در دو جهت مخالف یکدیگر در امتداد عمود بر سطح انتقال حرارت (دیواره بستر) فرض شده است. توزیع دما و نیز توزیع غلظت ذره های جامد در لایه مرزی مجاور دیواره بستر در مدل لحاظ شده است. با استفاده از مدل بالا اثر پارامترهای موثر در ضریب انتقال حرارت تابشی بررسی شده است. نتیجه ها نشان می دهد که ضریب انتقال حرارت تابشی با افزایش پارامترهای دمای بستر، دمای دیواره، ضریب نشر دیواره و ضریب نشر ذره ها، افزایش می یابد. تاثیر اندازه ذره ها و نیز قطر رایزر بر ضریب انتقال حرارت تابشی به چگالی های مواد معلق پایین محدود می شود. مدل معرفی شده با نتیجه های آزمایشگاهی ارایه شده توسط سایر محققان سازگاری مناسبی دارد.