مرگ اتوپسی آموزشی

در سه دهه اخیر موارد اتوپسی در دانشکده های پزشکی، در آموزش و پژوهش به شدت کاهش یافته است. این امر در سطح جهانی نیز مشهود است و موجب نگرانی متخصصان آموزش پزشکی شده است. کاهش میزان اتوپسی آموزشی، دلایل متعددی دارد که از اهم آنها، اعتماد بیش از حد بر روش های تشخیصی جدید و امکانات بکارگیری روش های درمانی تازه است. مقالات متعددی نشان داده اند که این تصور صحیح نبوده و بین 9 تا 40 درصد خطاهای ماژور بین تشخیص های بالینی و یافته های پس از مرگ وجود داشته است. به نظر می رسد با توجه به محدود بودن امکانات مدرن تشخیصی این خطاها در ایران بیشتر باشد. عدم علاقه پزشکان بالینی برای درخواست اتوپسی، عدم دسترسی به امکانات اتوپسی در بیمارستان ها، عدم مدیریت درد آشنا و دلسوز، نبود بودجه و مهمتر از همه عدم علاقه خود پاتولوژیست ها از علل موثر در کاهش انجام اتوپسی می باشد. یکی از دلایل کمبود اتوپسی آموزشی در ایران عدم آشنایی فرهنگی پزشکان بالینی و مردم به فواید اتوپسی و نقش عظیم آن در درستی تشخیص، درمان مناسب، جلوگیری از هزینه های بی مورد و استفاده از آن در برنامه های بهداشتی ملی و آموزش صحیح پزشکی است. در این نوشتار، ما سعی کردیم که این موارد را با ادله بیان کنیم و راه کارهای مقابه با کاهش اتوپسی را بنویسیم. توصیه شده است که برنامه آموزش دستیاری رشته پاتولوژی، مصوب شورای آموزش پزشکی و تخصصی در مورد اتوپسی، به دقت اجرا گردد. برای بازگرداندن اتوپسی در جایگاه آموزشی خود و جلوگیری از مرگ اتوپسی، نیازمند همکاری و هماهنگی در تمام سطوح آموزش و خدمات پزشکی خصوصا پاتولوژیست ها و پزشکان بالینی و نظر موافق کمک مقامات دولتی و قانون گذاری دارد.