نقش 6 - آمینونیکوتین آمید در مقاومت ماکروفازهای صفاقی موش BALB/c آلوده به انگل لیشمانیا ماژور

ارتباط مهار نزیم گلوکز -6- فسفات دهیدروژناز در ماکروفاژهای تیمار شده با مهار کننده 6- آمینونیکوتین آمید با میزان تولید نیتریک اکساید و نیز مقاومت ماکروفاژهای آلوده به انگل لیشمانیا ماژور بررسی شد.
ماکروفاژهای صفاقی موش BALB.c و با غلظت های 10 و 5 و 2.5 و 1.25 میلی مولار از مهار کننده 6- آمینونیکوتین آمید تیمار شدند. بعد از 24 ساعت انکوباسیون درصد سایتوتوکسیسیتی ماکروفاژها با استفاده از تست MTT بررسی و میان کاهش فعالیت آنزیم گلوکز - 6- فسفات دهیدروژناز (G6PD) تعیین شد. ماکروفاژها را با انگل لیشمانیا ماژور آلوده نمودیم و تولید نیتریک اکساید (NO) بعد از 18 ساعت با استفاده از روش رنگ سنجی گریس (Gries) سنجیده و از غلظت پنج میلی مولار برای بررسی تاثیر بر میزان تکثیر انگل در ماکروفاژها از روز یک تا روز هفت استفاده شد.
با افزایش غلظت 6- آمینونیکوتین آمید درصد سایتوتوکسیسیتی ماکروفاژها افزایش و فعالیت آنزیم G6PD کاهش یافت. میزان تولید NO توسط ماکروفاژها با افزایش غلظت 6- آمینونیکوتین آمید نسبت معکوس داشت. بررسی انگل در ماکروفاژها نشان داد که میزان تکثیر انگل از روز یک تا روز هفت بررسی نسبت به گروه کنترل افزایش چشمگیری دارد. (P<0.05).
فعالیت آنزیم G6PD با استفاده از مهار کننده 6- آمینونیکوتین آمید کاهش می یابد. فعالیت آنزیم G6PD با کاهش تولید NO و افزایش درصد سایتوتوکسیسیتی ماکروفاژها همراه است. از آنجایی که NO نقش اصلی را در فعالیت لیشمانیا کشی ماکروفاژها به عهده دارد با مهار آنزیم G6PD فعالیت لیشمانیا کشی ماکروفاژها کاهش می یابد.