بررسی کارایی دو روش پایش در تشخیص عفونت زخم در بخش های جراحی عمومی بیمارستان امام خمینی

عفونت زخم جراحی یکی از مهمترین عفونت های بیمارستانی می باشد. روش های پایش متفاوتی برای عفونت زخم جراحی مطرح شده اند. این مطالعه با هدف ارزیابی دو روش مختلف در پایش عفونت زخم جراحی انجام شد.
این مطالعه مقطعی آینده نگر بر روی 3020 نفر بیمار که در طی دو سال در بخش های جراحی عمومی بیمارستان امام خمینی تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، انجام شد. تب پس از عمل، مصرف آنتی بیوتیک پس از عمل و در زمان ترخیص به عنوان دو روش پایش عفونت زخم جراحی با یک روش استاندارد طلایی ارزیابی شدند.
نتایج نشان داد که فراوانی عفونت زخم جراحی در بیماران 2.4% بود. حساسیت شاخص تب 59.2% و ویژگی آن66.2 % بود. در خصوص مصرف آنتی بیوتیک پس از عمل جراحی حساسیت 87.3% و ویژگی 18.6% بود. ولی در مورد تجویز آنتی بیوتیک در زمان ترخیص حساسیت21.1 % و ویژگی 84.2% بود. مصرف آنتی بیوتیک بیش از چهار روز دارای حساسیت 80.3% و ویژگی 70.2% بود.
نتایج مطالعه نشان داد که شاخص مصرف آنتی بیوتیک یک شاخص مناسب برای پایش عفونت زخم جراحی در بیماران بستری در بخش های جراحی بود. البته انجام یک مطالعه آینده نگر که در آن بیماران تا یک ماه پس از عمل جراحی و پس از ترخیص از بیمارستان نیز پی گیری شوند، توصیه می گردد.