بررسی ارتباط بین بیماری کلیه پلی کیستیک و دیابت پس از پیوند کلیه

بیماری پلی کیستیک کلیوی اتوزومال غالب Kidney Disaese, ADPKD (Autosomal Dominant Polycystic یک بیماری شایع ارثی است، که با ایجاد و بزرگ شدن کیست های متعدد در هر دو کلیه مشخص می شود و به صورت تیپیک تا دهه پنجم زندگی منجر به بیماری کلیوی مرحله نهایی (End Stage Renal Disease =ESRD) می گردد. دیابت پس از پیوند (Post-Transplant Diabetes Mellitus=PTDM) یک عارضه شایع به دنبال پیوند ارگان های مختلف با احتمال بروز %20-2.5، با کاهش طول عمر آلوگرافت و نیز طول عمر بیمار همراه است. در مطالعات محدودی PTDM در بیماران مبتلا به ADPKD که تحت پیوند کلیه قرار گرفته بودند بروز بیشتری داشته است. در این مطالعه ما ارتباط بین ADPKD وPTDM را در بیماران خود مورد بررسی قرار دادیم.
در این مطالعه آینده نگر 140 بیمار غیر دیابتیک و غیر سیگاری که پیوند موفق کلیه داشتند (27 بیمار مبتلا بهADPKD و 113 بیمار غیر مبتلا بهADPKD) ظرف مدت چهار سال مورد بررسی قرار گرفتند. هر دو گروه از لحاظ سن، جنس، شاخص توده بدنی، طول مدت دیالیز قبل از پیوند و پروتکل درمانی ایمونوساپرسیو به دنبال پیوند مطابقت داده شدند. در این مطالعه از تعریف انجمن دیابت کانادا ارایه شده در سال 2002 برای PTDMاستفاده شد. بیماران برای یک سال پس از پیوند کلیه مورد ارزیابی قرار گرفتند.
فراوانی دیابت پس از پیوند در گروه ADPKD، 11.1% و در گروه غیرADPKD،13.3 درصد بدست آمد که اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت 0.05)0.05).

نتیجه گیری

به نظر می رسد PTDM در بیماران پیوند کلیه با ADPKD به عنوان علت نارسایی مرحله نهایی کلیه ارتباطی ندارد.