مقایسه نتایج بیوپسی روده باریک و تست سرولوژیک آنتی آندومیوزیال در کودکان مشکوک به بیماری سلیاک در مرکز طبی کودکان، سالهای 83-1380

هدف این مطالعه، نشان دادن توانایی روش های موجود برای تشخیص بیمارانی است که شک بالینی قوی ابتلا به سلیاک داشته اند.
در این مطالعه آینده نگر، 95 بیمار با شک بالینی سلیاک تحت آندوسکوپی فوقانی قرار گرفته و نمونه بیوپسی از دئودنوم تحت رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین(H&E) و ایمونوهیستوشیمی با آنتی ژن مشترک لکوسیتی در موارد خاص قرار گرفت. همزمان تست آنتی میوزیال نیز انجام شد. تقسیم بندی بافت شناسی بر اساس سیستم درجه بندی Marsh انجام شد و سپس نتایج با تست آنتی اندومیوزیال مقایسه گردید.
بیماران 95 نفر شامل49 نفر پسر و 46 نفر دختر با میانگین سنی 6.3 سال بودند. شایع ترین درد شکایت بیماران درد شکم (48.6%) بوده است. آزمایش سرولوژیک آنتی اندومیوزیال در 43 نفر مثبت و در 52 نفر منفی و در بررسی هیستوپاتولوژیک طرح غیر طبیعی در 78 مورد مشاهده گردید، که اکثرا در گروه مارش A 3 (51 نفر) قرار گرفتند. درجات مارش 3B و 3C که در موارد استقرار یافته سلیاک دیده می شود، تنها در 16 مورد از بیماران ما یافت شد. بین نتایج آزمایش آنتی اندو میوزیال و طرح بافت شناسی هیچ رابطه معنی داری به دست نیامد. نمونه 20بیمار که در مارش صفر و یک قرار داشتند مورد رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمیایی قرار گرفت ولی نتایج، تفاوت معنی داری با رنگ آمیزی H& E نداشت.
نتایج مطالعه، نشان داد که متاسفانه تلفیق علایم بالینی، آسیب شناسی روده و آزمایشات سرولوژیک برای تشخیص قطعی با کاستی های زیادی همراه بوده و برای رسیدن به راهی که تشخیص قطعی را مطرح نماید، راه زیادی در پیش است.