مطالعات تکمیلی ارزیابی اثر لیزر کم توان He - Ne در ترمیم زخم پوستی موش

تسریع ترمیم زخم با استفاده از لیزرهای کم توان می تواند روشی مفید برای بیمارانی باشد که روند ترمیم زخم در آنها همراه با درد بوده و به کندی صورت میگیرد. موثرترین چگالی انرژی در فاز قبلی این مطالعه مقدار 3.13 ژول بر سانتیمترمربع بدست آمد. در این بررسی هدف تعیین بهترین تقطیع دوز مربوط به این چگالی انرژی در ترمیم زخم می باشد.
تعداد 120 سرموش سوری نر بالغ با وزن بین 20-25 گرم انتخاب و در سمت راست ستون مهره های آنها یک زخم دایره ای شکل به قطر 10 میلی متر تا نیام سطحی ایجاد شد و سپس این زخم ها با استفاده از لیزر کم توان هلیوم- نئون با چگالی انرژی ثابت 3.13 ژول بر سانتیمترمربع مورد تابش قرار گرفتند. موش ها به صورت تصادفی به شش گروه 20 تایی تقسیم شدند. یک گروه به عنوان شاهد (گروه F) که هیچ تابشی دریافت نکرد و پنج گروه دیگر همگی با چگالی انرژی ثابت 3.13 ژول بر سانتیمتر مربع اما با تقطیع های مختلف در هر روز مورد تابش قرار گرفتند. چهار گروه آزمون (گروه های A،B،D،E) از روز یکم تا پنجم و گروه C از روز ششم تا دهم بعد از ایجاد زخم به شرح زیر مورد تابش قرار گرفتند:گروه A: یک بار تابش در روز با چگالی انرژی 3.13 ژول بر سانتیمترمربع گروه B: دو بار تابش در روز با فاصله زمانی 12 ساعت و هر نوبت 1.56 ژول بر سانتیمترمربع (2 1.56)گروه C: دو بار تابش در روز و با فاصله 12 ساعت تابش. موش های این گروه در پنج روز اول مورد تابش قرار نگرفتند. (2 1.56 ژول بر سانتیمترمربع)گروه D: سه بار تابش در روز با فاصله زمانی 8 ساعت و هر نوبت 1.06 ژول بر سانتیمترمربع (3 1.06).
گروه E: چهار بار تابش در روز با فاصله زمانی 6 ساعت و هر نوبت 0.78 ژول بر سانتیمترمربع (4 0.78).
مقایسه مساحت زخم ها در گروه های آزمون و شاهد نشان می دهد که سرعت ترمیم زخم در بعضی از گروه ها نسبت به گروه شاهد دارای اختلاف معنی دار بوده و در واقع سرعت ترمیم زخم در این گروه ها در مراحل میانی و نزدیک به پایانی بیشتر از گروه شاهد است.
استفاده از لیزر کم توان هلیوم- نئون میتواند موجب تسریع ترمیم زخم در مراحلی از فرآیند ترمیم زخم شود اما در مراحل پایانی فرایند ترمیم زخم نیاز به مطالعات بیشتر وجود دارد.