بررسی سازگاری و خواص آمیخته های پلی (وینیل کلرید) - پلی یورتان پایه استری

آمیخته های پلی یورتانی بر پایه (کاپرولاکتون) و پلی (وینیل کلرید)، به منظور بررسی اثر حافظه شکلی تولید شده اند. پلی یورتان مورد نظر شامل فازهای بسیار ریز نرم و سخت است، که فاز نرم یا دیول آن از پلی (کاپرولاکتون) و فاز سخت آن از مجموعه متیلن بیس فنیل دی ایزوسیانات و زنجیرافزای بوتال دیول تشکیل شده است. آمیخته های پلی یورتان با پلی (وینیل کلرید) که درصد وزنی PVC آن 0، 20، 30، 40، 60 و 80 است. به روش محلول در حلال دی متیل استامید تهیه شده و سازگاری، خواص کششی و مقدار پراکندگی یک فاز در فاز دیگر ارزیابی شده است. وجود یک دمای انتقال در نمودارهای حاصل از آزمون های دینامیکی- مکانیکی و جابه جایی محل پیک ها با تغییر ترکیب درصد در طیف های زیر قرمز، سازگاری دو پلیمر را نشان می دهند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی و نوری نیز گویای پراکندگی مناسب دو پلیمر در یکدیگرند. بررسی طیف های FTIR نشان می دهد که شدت جدایی فاز میان فاز نرم و سخت با افزایش درصد PVC افزایش می یابد. ارزیابی نتایج نشان می دهد، آمیخته های یاد شده مستعد داشتن اثر حافظه شکلی اند.