ریزنشت ترمیم در کلاس پنج کامپوزیت با استفاده از نور LED و QTH در فاصله های تابشی و زمان های نگهداری گوناگون

بیان مساله: بستن لبه ای یکی از اساسی ترین فاکتورها در دوام و موفقیت بالینی ترمیم های دندانپزشکی است. انقباض ناشی از پلی مریزاسیون و ریزنشت یکی از عوامل محدود کننده و بحرانی در کامپوزیت رزین ها می باشند.
هدف از این بررسی، ارزیابی اثر دو دستگاه لایت کیور گوناگون بر روی ریزنشت حفره های کامپوزیت رزین در شرایط گوناگون است.
مواد و حفره های Cl V بر روی سطح باکال 80 دندان پر مولر فراهم شد. دستگاه لایت کیور (QTH) Optilux 501 و (LED) LED metron برای پلیمریزاسیون کامپوزیت رزین (Z100) در دو فاصله ی دو و هشت میلی متری استفاده شد. چهار گروه پس از 24 ساعت و چهار گروه پس از سه ماه نگهداری در آب 37 درجه ی سانتی گراد در محلول نیترات نقره قرار گرفتند. دندان ها، به صورت طولی برش خورده و نفوذ دای ارزیابی شد. از آزمون آماری کروسکال والیس (Kruskal Wallis) و مان ویتنی (Mann Whitney) برای مقایسه ی داده ها استفاده شد.
آزمون آماری کروسکال والیس تفاوت آماری چشمگیری در اندازه ی ریزنشت هشت گروه مورد بررسی نشان نداد، ولی آزمون آماری مان ویتنی، در لبه ی عاجی ترمیم با دستگاه QTH نسبت به LED کاهش چشمگیر ریزنشت را نشان داد. افزایش فاصله و زمان نگهداری بر میزان ریزنشت اثر نگذاشت، ولی دو دستگاه مورد بررسی در فاصله ی دو میلی متر، تفاوت معنادار در میزان ریز نشت را نشان دادند.
به دلیل استفاده از هدایت کننده نور توربو (Turbo light guide) در دستگاه لایت کیور LED، افزایش فاصله به کاهش بیشتر شدت نور خروجی در LED نسبت به QTH منجر شد. شدت دستگاه های لایت کیور عاملی مهم در ریزنشت است و با افزایش آن، میزان ریزنشت افزایش می یابد. در حالی که، با افزایش فاصله و مدت زمان نگهداری، اثر شدت نور بر میزان ریزنشت اهمیت کمتر دارد.