تعیین ضرایب انتقال جرم در خشک کن های بستر سیال با استفاده از ضرایب انتقال داخل ذره و بستر

از خصوصیات بارز خشک کن های بستر سیال، نرخ بسیار زیاد انتقال جرم در آنهاست که باعث می شود زمان ماند یا زمان خشک شدن ذرات در این نوع دستگاه ها کم بوده و توزیع رطوبت در محصول خروجی آنها یکنواخت باشد. به دست آوردن یک ضریب انتقال جرم خاص برای یک نوع ماده بسیار مشکل است و به علت وجود سطح انتقال بزرگ و ایجاد حباب هایی که خصوصیات بستر را متغیر می سازند نمی توان از روابط متداول برای تخمین ضریب انتقال جرم استفاده کرد. به طور عمده روابط ارائه شده موجود برای تعیین ضریب انتقال جرم در ذرات جاذب، متخلخل و دارای لوله موئین به کار می روند. یک راه برای تعیین ضریب انتقال جرم ذره کروی منفرد در یک بستر سیال، ترکیب ضرایب انتقال جرم بستر و جرم ذره است.
در این مقاله دو مدل مکانیزم انتقال جرم در بستر و ذره ارائه شده و معادلات مربوط به انتقال جرم که محققین قبلی بر اساس استفاده همزمان از این دو مدل و مواد مختلف ارائه نموده اند بررسی شده است. همچنین معادله ای کلی برای تغییرات عدد شرود برحسب عدد رینولدز در محدوده های مختلف رژیم جریان و مستقل از نوع مواد در معرض خشک شدن ارائه شده است. درصد و مقدار خطا این معادلات در مقایسه با معادلات ارائه شده توسط محققین دیگر نشان می دهد معادلات مزبور می تواند با تقریب مناسبی تغییرات ضریب انتقال جرم خشک کن بستر سیال را در رژیم های مختلف جریان توجیه نماید.