بررسی رابطه بین ترکیب دامی با ترکیب گیاهی مطالعه موردی، مراتع نیمه استپی وسف - استان قم

مدیریت چرا از بخشهای اساسی در مدیریت اکوسیستمهای مرتعی است. هدف از مدیریت چرا استفاده بهینه از مناطق تحت چرا به منظور دستیابی به بازده مطلوب و پایدار هم در اکوسیستم مرتعی و هم از دیدگاه تولیدات دامی است. از جمله مسائلی که باید در مدیریت چرا در نظر گرفته شود تعیین ترکیب دامی مناسب با شرایط مرتع و منطقه میباشد. کمیت و کیفیت گیاهان موجود در این رابطه از اهمیت بسیاری برخوردار است، ضمن آنکه مواردی چون توپوگرافی منطقه، اقلیم، فاصله از منابع آب و سودمندی نوع دام نیز نقش زیادی در تعیین ترکیب دام ایفا میکنند. تحقیق حاضر در راستای تعیین ترکیب دام مناسب چرا کننده از مراتع منطقه وسف در استان قم انجام شده است. به همین منظور با استفاده از پلاتهای 60*50 سانتی متر درصد پوشش و تولید گونه ها برآورد شده و ترکیب گیاهی به دست آمد. همچنین خوشخوراکی گونه ها برای بز و گوسفند با فیلمبرداری و به روش زمانی محاسبه شد. به علاوه با تعدادی از دامداران منطقه درباره سودمندی دامها و مسائل مربوطه مصاحبه به عمل آمد. به طور کلی نتایج به دست آمده از مطالعات پوشش گیاهی، شرایط منطقه و مصاحبه ها نشان داد که بز تناسب بیشتری با شرایط منطقه مورد مطالعه دارد، لذا در ترکیب گله این مسئله باید مورد توجه قرار گیرد.