بررسی اثر تحریک الکتریکی میکروآمپری بر پتانسیل جراحت و اندازه سطح زخم در خوکچه هندی

تصور بر این است که پتانسیل جراحت ایجاد شده در موضع زخم یک نقش تنظیمی در فرایند التیام ایفا می کند و اعمال تحریک الکتریکی خارجی ممکن است با شبیه سازی یا تقویت آن به التیام زخم کمک نماید. تاکنون این فرضیه به صورت پژوهشی در زخم های حاد مورد مطالعه قرار نگرفته است.
در این تحقیق از 39 خوکچه هندی نر، نژاد آلبینو استفاده شد. در فاصله یک سانتی متری ستون فقرات پشتی حیوان، برش پوستی تمام ضخامت به طول 2.5 سانتی متر داده شد. حیوانات بصورت تصادفی در سه گروه کنترل، جریان مستقیم آندی و جریان مستقیم کاتدی قرار داده شدند. قبل، بلافاصله پس از ایجاد زخم و نیز تا روز 21، پتانسیل سطحی پوست اندازه گیری شد. همچنین اندازه سطح زخم از روز اول تا روز 21 اندازه گیری شد.
بلافاصله پس از ایجاد زخم، پتانسیل موضع زخم به طور معنی داری افزایش یافت (0.0.5>p) و در گروه شاهد و کاتد در روز اول و در گروه آند در روز سوم پس از ایجاد زخم به حداکثر مقدار خود رسید. تنها در گروه آند بین میانگین پتانسیل پایه و روزهای 17، 19 و 21 اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت. پتانسیل جراحت در روزهای 19 و 21، در گروه آند نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری نشان داد (0.0.5>p). سطح زخم در هفته سوم در دو گروه درمانی نسبت به شاهد کاهش نشان داد (0.0.5>p). بحث: احتمالا با بسته شدن بیشتر سطح زخم در گروه درمانی آند، ساختار و عملکرد غشاء اپیدرمال، به عنوان مهم ترین عامل در تولید پتانسیل پایه، بهتر به شرایط طبیعی بازگشته است. جریان مستقیم آندی بواسطه تسریع وقایع بیوالکتریک زخم و نیز اثر گالوانوتاکسی روی سلول های اپی تلیال موجب بسته شدن بهتر زخم گردید.
استفاده از جریان مستقیم آندی در حد میکروآمپرموجب بسته شدن بهتر سطح زخم حاد و بازگشت سریع تر پتانسیل جراحت به وضعیت طبیعی قبل از آسیب می گردد.