بررسی اثرات تغذیه لاروی میگوی سفید هندی از روتیفر غنی شده با اسیدهای چرب غیر اشباع و ویتامین C

اثرات روتیفرهای غنی شده با اسیدهای چرب غیراشباع بلند زنجیره و ویتامینC بر روی فاکتورهای رشد وبازماندگی در مراحل تغذیه لاروی میگوی سفید هندی مورد بررسی قرار گرفت. لاروها با ناپلی تازه تخم گشائی شده آرتمیا (تیمار شاهد)؛ روتیفرهای پرورش یافته بر روی جلبک کلرلا (تیمار 1)؛ روتیفرهای غنی شده با امولسیون روغن کبد ماهی کاد (تیمار 2) و روتیفرهای غنی شده با امولسیون روغن کبد ماهی کاد وآسکوربیل پالمیتات (تیمار 3) تغذیه گردیدند. بیشترین میزان DHA درتیمارهای غذایی مورد آزمایش درتیمارهای2 (8/2) و3 (19/2) مشاهده شد که درسطح (05/0) با تیمارهای 1 (4/0) و شاهد (1/0) دارای تفاوت معنی دارمی باشند. همچنین نسبت DHA / EPA نیزدربین تیمارهای غذایی دارای تفاوت معنی داربوده وبیشترین آن درتیمارهای 2 (65/0) و3 (72/0) رویت گردید. کمترین میزان این نسبت درتیمارهای 1 (05/0) و شاهد (01/0) ثبت شد. میزان EPA و نسبت 6 - n - 3 / n در بین تیمارها درست عکس مقادیر بالامی باشد بطوریکه بیشترین مقداردرتیمارهای 1 وشاهد مشاهده شده وتیمارهای 2 و3 کمترین میزان را دارا بودند. تغییرات این اسیدهای چرب در بافت لاروهای تغذیه شده با آن تیمارها نیز به همان ترتیب بالا میباشد. براین اساس نیز بیشترین رشد و بازماندگی در مرحله PL1 درتیمارهای 2 و3 که بترتیب با اسیدهای چرب غیراشباع واسیدهای چرب غیراشباع به همراه ویتامین C غنی سازی شده اند مشاهده گردید. که دارای اختلاف معنی داربا تیمار 1 وشاهد میباشند (05/0 > p). همچنین کمترین رشد وبازماندگی دراین مرحله در تیمارشاهد رویت شد. اما درمرحله PL5 بیشترین رشد وبازماندگی مربوط به تیمارشاهد بوده که دارای اختلاف معنیدار با سایر تیمارها است ودر بین تیمارهای آزمایشی دو تیمار 2 و3 دارای رشد و بازماندگی بالاتری نسبت به تیمار1 بوده که تفاوت آنها نیزمعنی داراست (05/0>p).