بررسی آبسه مغزی در کودکان

آبسه مغزی یکی از مهمترین بیماری های عفونی جراحی اعصاب است که با مرگ و میر و معلولیت زیادی همراه می باشد. هدف از این پژوهش بررسی آبسه های مغزی در کودکان بین سنین 5 تا 12 ساله از نظر شیوع، عوامل زمینه ساز، علایم بالینی، یافته های آزمایشگاهی و میزان مرگ و میر در بیمارستان قایم مشهد در طی 10 سال می باشد. این بررسی به صورت گذشته نگر و توصیفی و تحلیلی بر روی پرونده های کودکان مبتلا به آبسه مغزی بستری شده در بیمارستان قایم (عج) صورت گرفته از نظر سن، جنس، عوامل زمینه ساز، علایم بالینی، یافته های آزمایشگاهی، محل آبسه، نوع درمان (طبی، جراحی) مدت بستری و وضعیت بیمار در موقع ترخیص و معلولیت های ناشی از بیماری و فوت تکمیل شده و پس از اتمام، با استفاده از روش های (Chi2) و Odds Ratios مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته است.
سن متوسط شیوع آبسه مغزی در اطفال در حیطه 5 تا 7 سالگی بود. نسبت ابتلا در بیماران مذکر به مونث 1.6 به 1 بود. بیماری های حاد و مزمن گوش، ماستوئیدیت و بیماری سیانوتیک قلبی شایعترین عوامل زمینه ساز آبسه بود (20%). تب در 55.5%، سردرد در 46.6%، علایم عصبی فوکال 64.6% و تغییرات سطح هوشیاری در 46.7% بیماران مشاهده شد. لوب تمپوروپاریتال مغز و لوب پاریتال به تنهایی به ترتیب در 20 و 18.2 درصد بیماران شایعترین محل درگیری بود. کشت چرک آبسه در 34% موارد مثبت بود و در 26.6% کشت چند میکروبی گزارش شد. درمان جراحی در 93.3% آسپیراسیون بود. میزان کلی مرگ و میر 17.7% بود که در بیماران بیماری سیانوتیک دهنده قلبی (CCHD) و مبتلا به آبسه های اتوژن به ترتیب 11.1% و 22.2% بود. رابطه ای معنی دار بین مرگ و میر و تعداد آبسه ها و یا سن بیمار به دست نیامد.
توجه به بیماری های گوش در کودکان سالم و بهداشت دهان و دندان در کودکان مبتلا به بیماری سیانوتیک قلبی امری مهم در پیشگیری از بروز عفونت های مغزی است.