نقش شیعیان و رهبران مذهبی در تحولات سیاسی و اجتماعی عراق در سده اخیر

به دلیل موقعیت استراتژیک عراق در منطقه خاورمیانه و همچنین وجود منابع غنی نفت، این کشور مورد توجه دول استعمارگر واقع شده و طی سالیان متمادی تحت سیطره آنان بوده است; لذا بر اثر بیداری و آگاهی اجتماعی مردم، در قرن بیستم، شاهد به وجود آمدن قیام هایی استقلال طلبانه و آزادی خواهانه در کشورهای مختلف به خصوص عراق بوده ایم; در این میان آنچه بیشتر مورد توجه می باشد نقش شیعیان در این حرکت ها و جایگاه مراجع دینی در رهبری این قیام ها در جهت دفع سلطه انگلیس و ایجاد حکومتی اسلامی در عراق می باشد; حرکت هایی که اگر از انسجام و سازماندهی بیشتری برخوردار بود، طی دهه های گذشته شاهد به ثمر نشستن آنها بودیم; ولی در طول مبارزات مردم عراق ملاحظه می شود که هر قیام یا انقلابی که شروع شد، اگرچه باعث بیداری و تا حدودی خودباوری مردم گشت، ولی با شکست مواجه شد; این امر به این مسئله بازمی گردد که رهبران مذهبی عراق از آگاهی های سیاسی مبسوطی برخوردار نبودند و دولت همواره عامل سرکوبگر این گروه بوده است. این مقاله سعی دارد علاوه بر بررسی مشکلات و موانع این حرکت ها، راهکارهایی را نیز ارائه دهد.