یافته های اتفاقی اختلالات سینوس در 256 بیمار مراجعه کننده برای انجام MRI مغز

اختلالات تصویربرداری در سینوس های پارانازال به عنوان یک یافته اتفاقی در MRI در مقالات ذکر شده است ولی شیوع آنها در ایران مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف از این مطالعه بررسی این یافته ها در سینوس های پارانازال و همینطور بررسی شیوع، محل درگیری و نوع اختلالات سینوس های پارانازال می باشد.
تصاویر T2-weighted MRI در 256 بیمار که مبتلا به بیماری های غیر از بیماری های مربوط به سینوس های پارانازال بودند بین سال های 82-81 مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها براساس موقعیت آناتومیکی و شاخص های تصویربرداری اختلالات موجود بررسی و اطلاعات موجود در فرم های مخصوص براساس وجود کدورت سینوس ها، ضخیم شدگی مخاطی به میزان مساوی یا بزرگتر از پنج میلی متر بود، وجود سطح مایع- هوا، کیست احتباسی و پولیپ ثبت گردید و یک طرفه یا دو طرفه بودن درگیری و انحراف سپتوم نیز مورد بررسی قرار گرفت.
اختلالات سینوس در 110 بیمار (%42.9) از 256 بیمار دیده شد. سینوس ماگزیلا (%66.4) و پس از آن سینوس اتموئید (%63.6) شایع ترین محل درگیری بودند. شایع ترین اختلال ضخم شدگی مخاط بود. انحراف سپتوم به میزان معنی داری در بیمارانی که سینوزیت داشتند بالاتر بود (29% در مقابل (P<0.01-%19.1. 23.4% از بیماران انحراف سپتوم داشتند که بصورت معنی داری در بیماران با سینوزیت بیشتر بود (29% در مقابل %19.1، (P<0.01. با بررسی بر روی شرح حال بیماران دارای اختلال سینوس معلوم گردید که 85% از آنها از سرفه، گرفتگی بینی، ترشحات بینی، درد فاسیال و ترشحات پشت حلق (PND) شکایت داشتند و در 24% آنها شخیص سینوزیت مزمن داده شده بود.
نتایج نشانگر شیوع بالای اختلالات اتفاقی در سینوس های پارانازال بود که با مشکلات اصلی بیمار که مراجعه کرده بودند مرتبط نبود.