بررسی نقش عوامل تغذیه ای و تن سنجی در پیشگویی بروز سندرم متابولیک

در حالی که اغلب مطالعه های گذشته رابطه بین اجزای سندرم متابولیک را به صورت مقطعی بررسی کرده اند، مطالعه های کمی به صورت آینده نگر بروز سندرم متابولیک و عوامل خطرساز دخیل در بروز آن را در یک کوهورت مورد ارزیابی قرار داده اند. هدف از این مطالعه بررسی نقش عوامل تغذیه ای و تن سنجی در بروز سندرم متابولیک در بزرگسالان غیردیابتی می باشد.
این مطالعه یک مطالعه کوهورت جامعه نگر بود که یک نمونه 410 نفری (مرد و زن) 18 تا 74 ساله را که در شروع مطالعه فاقد سندرم متابولیک بودند مورد بررسی قرار داد. سندرم متابولیک بعد از گذشت 3.5 سال در 71 نفر بروز کرد. فشار خون، دور کمر، قند و چربی خون، فعالیت بدنی و رژیم غذایی افراد در شروع مطالعه به عنوان عواملی برای پیشگویی خطر بروز سندرم متابولیک بررسی شدند.
بهترین عوامل در پیشگویی خطر بروز سندرم متابولیک فشار خون (OR) odds ratio] برحسب چارک از کمترین به بیشترین: 4.2، 1.6، 1.2، 1 و P<0.05 روند]، دور کمر 5.3، 2، 1.1، 1) و (P<0.05، تری گلیسرید 3، 2، 1، 1: OR) و (P<0.05 و 0.3، 0.4، 0.4، 1: OR) HDL-C و (P<0.05 بود. رابطه ای کاملا مستقیم میان میزان مصرف کربوهیدرات و چربی (درصد کالری) و خطر بروز سندرم متابولیک دیده شد. در آنالیز چند متغیره، دور کمر بزرگ، قوی ترین شاخص برای پیشگویی بروز سندرم متابولیک بود [OR 8(4-12.2)].
مداخله برای کاهش چاقی به خصوص دور کمر و یک رژیم مناسب می تواند خطر بروز سندرم متابولیک را در بزرگسالان تا حد زیادی کاهش دهد.