بررسی عفونتهای انگلی و قارچی در بیماران روانی مزمن بیمارستان سینای همدان

مطالعات انگلی متعدد طی سالهای 79-1369 در بین جمعیت های شهر همدان بیانگر بالا بودن میزان آلودگی انگلی در ناحیه بود. این مطالعه با هدف بررسی عفونت های انگلی و قارچی دستگاه گوارش، تناسلی و پوست در بیماران روانی مزمن بیمارستان سینا انجام گرفت.
جهت بررسی عفونت انگلی روده از 106 نفر از بیماران (78 نفرمرد و 298 نفر زن) نمونه مدفوع تهیه شد و با روش مستقیم و اثر فرمالین اتر مورد آزمایش قرار گرفتند. برای ارزیابی عفونت های قارچی جلدی از 124 نفر (31 نفر زن و 93 نفر مرد) نمونه از ضایعات مشکوک تهیه و با روش مستقیم و کشت مورد آزمایش قرار گرفتند. تمام 124 نفر مرکز برای تشخیص گال و شپشک مورد معاینات دقیق قرار گرفتند. همچنین برای تشخیص عفونت های انگلی و قارچی دستگاه تناسلی از 31 نفر زن نمونه با سوآپ تهیه گردید که نمونه ها بطور مستقیم تهیه و کشت داده شدند.
یافته های پژوهش: نتایج حاصل از این بررسی به شرح زیر بود: 6/23 درصد آلوده به انگل، آلودگی آسکاریس 71/4 درصد، تریکوسفال 83/2 درصد، هیمنولیپیس نانا 94 درصد، ژیاردیا 49/8 درصد و ضایعات قارچی جلدی 3 مورد (2 مورد کاندیدا در کشاله ران و یک مورد اونیکو مایکوزیس) بود. هیچگونه آلودگی به تریکوموناس واژینالیس، عفونت های قارچی دستگاه تناسلی، گال و شپش بدن در بیماران مشاهده نگردید.
نتیجه گیری نهایی: نتایج بررسی با جمعیت عادی شهر همدان نشان داد که میزان آلودگی در بیماران روانی مرکز (6/23 مرکز) بطور معنی داری از میانگین آلودگی انگلی در جمعیت های عادی شهر همدان (50 درصد) پائین تر می باشد. نکته مهم در بررسی فاکتورهای اپیدمیولوژیکی داشتن ارتباط معنی دار بین طول زمان بستری بیماران مرکز با میزان آلودگی ها بوده بطوریکه افرادیکه مدت بیشتری در بیمارستان مذکور بستری بودند و بطور نسبی از میزان آلودگی کمتری برخوردار بودند.