بررسی عملکرد دانشجویان سال آخر رستاری در مراقبتهای ویژه قلبی

تربیت پرستارانی ورزیده برای انجام مراقبتهای حیاتی در بیماران مبتلا به مشکلات قلب و عروق دارای اهمیت زیادی است. اما برخی مطالعات نشان می دهند که دانشجویان وپرستاران دارای مهارت های مطلوب در این زمینه نیستند. هدف این مطالعه بررسی توانایی دانشجویان پرستاری سال آخر در مراقبت های ویژه بخش قلب است. این تحقیق توصیقی تحلیلی در سال 1381 بر روی 37 دانشجوی پرستاری سال آخر انجام گردید. دانشجویان بر حسب انجام و یا عدم انجام کارآموزی بخش ویژه به دو گروه مورد و شاهد تقسیم و با آزمون آسکی صلاحیت بالینی آنها ارزیابی گردید. آزمون شامل 8 ایستگاه: ایستگاه احیاء قلبی ریوی پایه، معاینه فیزیکی و شرح حال متمرکز قلبی، ساکشن سطحی و عمیق، 1 ایستگاه سئوال، 4 ایستگاه شناسایی و کنترل آریتمی بود. در ایستگاه های عملکرد از مشاهده گر، در ایستگاه شرح حال از بیمار استاندارد همجنس و در ایستگاه 1 و3 از مانکن استفاده شد. ملاک قبولی در هر ایستگاه و در کل کسب بیش از 70% تعیین گردید. ایستگاه ها زمانبندی شده، دارای راهنما و ترتیب مشخص بودند. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد هیچ یک از شرکت کنندگان نمره کل بالای 70% کسب نکردند، نمره مربوط به شناسایی و کنترل آریتمی از حد 50% تجاوز نکرده و تنها در مهارت احیاء قلبی – ریوی، گروه اول (که کارآموزی را گذرانده بودند) بهتر از گروه دوم عمل کردند (005/0P<). در بقیه مهارتها بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده نشد. در برخی موارد گروه دوم بهتر از گروه اول عمل کردند. ارزیابی حاصل از مشاهده گر و بیمار استاندارد در ایستگاه شماره 2 فاقد معنی دار، ولی دارای همبستگی قوی (89%) بود. نتیجه گیری نهایی: در مجموع مهارتهای هر دو گروه در محدوده غیر قابل قبول قرار گرفت. این امر تجدید نظر در مهارت آموزی و ارزشیابی بالینی در آموزش بالینی دانشجویان پرستاری را منعکس می سازد.