مونیتورینگ سیکلوسپورین A در گیرندگان پیوند کلیه به منظور تنظیم غلظت دارو و تعیین محدوده های درمانی

سیکلوسپورین به عنوان داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی در سطح وسیعی در پیوند اعضاء بیماران خود ایمن و جلوگیری از بروز GVHD مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این تحقیق تعیین محدوده های درمانی غلظتهای Peak و Troughدارو بوده تا مناسب ترین دوز استفاده از دارو بدست آید. 38 بیمار دریافت کننده پیوند کلیه در شش نوبت و به مدت 6 ماه پیگیری شده و علاوه بر تعیین غلظتهای Peak و Trough داروی سیکلوسپورین بر حسب دوز مصرفی در خون کامل آنها، آزمایشات بیوشیمیائی و ایندکس های هماتولوژی و وضعیت بالینی آنها مورد بررسی دقیق قرار گرفت. یافته های ژوهش: کلیرانس دارو برای بیماران در دو طرف سن 32 سالگی تفاوت داشته و دوزهای یکسان دارو در افراد مختلف به علل اختلافات فارماکوکینتیکی و فارماکودینامیکی، غلظتهای خونی متفاوتی را ایجاد کرده و بیماران مبتلا به رد پیوند حاد، کاهش معنی داری در سطح خونی دارو نسبت به سایر بیماران دارند، محدوده درمانی غلظت Peak و Trough با بهترین وضعیت بالینی به ترتیب 1446-520 و 492- 197 نانوگرم در میلی لیتر بوسیله روش RIA(برای سیکلوسپورین و متابولیتهای مهم آن) و محدوده درمانی برای دوز دارو 82/5- 02/3 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن تعیین گردید. در روش RIA (برای سیکلوسپورین خالص و بدون متابولیت) محدوده درمانی غلظت Trough 301-81 نانوگرم در میلی لیتر بدست آمد. نتیجه گیری نهایی: با مصرف دوزهای بین 3تا6 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن علائم بارز نفروتوکسی سیتی و هپاتوتوکسی سیتی مشاهده نشده و در مقایسه با سایر کشورها برای بیماران مقادیر کمتری سیکلوسپورین لازم است. اندازه گیری سطح Trough نیز ارتباط بهتری با علائم بالینی نشان داده و تنظیم دوز دارو و محدوده های درمانی بدست آمده سبب حداکثر محافظت بیماران می گردد.