ارزیابی دوز دریافتی متخصصین قلب و عروق از معاینات آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی در دو بیمارستان آموزشی مشهد

پیام:
چکیده:
مقدمه
استفاده از آنژیوگرافی در سالهای اخیر به سرعت افزایش یافته است که در این میان به علت بالا بودن زمان تابش اشعه و نزدیکی متخصصین قلب و عروق به میدان تابش مقدار دوز دریافتی این افراد قابل توجه می باشد. با توجه به اینکه میزان دوز دریافتی وابسته به نوع تجهیزات موجود، نوع و روش معاینه است، در این تحقیق مقدار دوز دریافتی هر متخصص قلب و عروق در بخش آنژیوگرافی دو بیمارستان آموزشی مشهد اندازه گیری شده است.
مواد و روش ها
تعداد 98 معاینه آنژیوگرافی عروق کرونر و 31 آنژیوپلاستی مورد ارزیابی قرار گرفت که از این تعداد 55 آنژیوگرافی و 18 آنژیوپلاستی در بیمارستان A و 43 آنژیوگرافی و 13 آنژیوپلاستی در بیمارستان B انجام شده است. در بیمارستان A، 7 متخصص قلب و عروق و در بیمارستان B، 5 متخصص قلب و عروق مورد بررسی قرار گرفتند. در هر معاینه دوز تیروئید، گناد، دست چپ و دست راست متخصص قلب و عروق با استفاده از دوزیمترهای ترمولومینسانس اندازه گیری شد. به این ترتیب که دوزیمترها در قابهای مخصوص از جنس PMMA روی مچ هر دو دست و پشت حفاظ سربی در محل تیروئید و گناد نصب گردیدند. میانگین دوز هر ارگان (تیروئید، گناد، دست چپ و راست) برای هر متخصص قلب و عروق محاسبه شد.
نتایج
نتایج بدست آمده نشان می دهد که در هر معاینه آنژیوگرافی بیشترین دوز تیروئید و گناد متخصصین قلب و عروق به ترتیب 3/100 و 6/83 میکرو سیورت می باشد. کمترین مقدار دوز دست چپ 8/31 میکروسیورت و بیشترین مقدار آن 7/358 میکروسیورت است. همچنین دوز دست راست نیز از 12 تا 124 میکروسیورت متغیر می باشد.
در آنژیوپلاستی کمترین دوز تیروئید، گناد، دست راست و دست چپ به ترتیب 7/18، 20، 69 و 1/152 میکروسیورت می باشد و مقادیر بیشینه آن به ترتیب 7/56، 7/46، 4/119 و 8/245 میکروسیورت است.
بحث و نتیجه گیری
در این مطالعه مقادیر بدست آمده از دو بیمارستان A و B از لحاظ آماری مورد بررسی قرار گرفتتند و با سطح اطمینان 95% اختلاف معنی داری بین نتایج دو بیمارستان مشاهده نشد. با توجه به ماکزیمم مقدار دوز دست چپ که در این مطالعه بدست آمده است و حدود توصیه شده توسط 60-ICRP هر متخصص قلب و عروق می تواند حداکثر در هفته 25 آنژیوگرافی انجام دهد.
زبان:
فارسی
صفحات:
29 تا 36
لینک کوتاه:
magiran.com/p445621 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!