مقایسه ارزش روش های مختلف تشخیصی در تعیین آلودگی گربه ها به هلیکوباکترهای معدی

استفراغ مزمن یکی از اختلالات متداول گوارشی در گربه ها به شمار می رود که در بیشتر موارد به دنبال گاستریت مزمن ایجاد می شود. در اکثریت موارد هیچ علت مشخصی در ایجاد گاستریت های مزمن مورد تشخیص قرار نگرفته است، با این حال حضور عوامل هلیکوباکتری در نمونه های حاصل از بیوپسی معده نقش این عوامل در ایجاد ضایعات گاستریت مزمن گربه ها را بیشتر کرده است. این مطالعه با هدف مقایسه ارزش روش های مختلف تشخیصی در تعیین آلودگی معده گربه ها به اجرام هلیکو باکتر صورت گرفته است. بدین منظور از 30 قلاده گربه ولگرد و 27 قلاده گربه خانگی که ناشتا نگه داشته شده بودند با استفاده از گاستروسکوپ اطفال و پس از ایجاد بیهوشی از دو منطقه آنتروم و بادی نمونه برداری به عمل آمد. وضعیت آلودگی به اجرام هلیکوباکتری با انجام آزمایشات سیتولوژی، تست سریع اوره آز، هیستوپاتولوژی و واکنش زنجیره پلیمراز تعیین شد. بر اساس نتایج به دست آمده گربه های خانگی در کلیه روش های تشخیصی به شکل معنی داری بیش از گربه های ولگرد به گونه های هلیکوباکتر آلوده بودند. در هیچیک از گربه های تحت مطالعه آلودگی به هلیکوباکتر پیلوری مشاهده نشد و بیشتر آنها دارای آلودگی مختلط به دو گونه هیلمانی و فلیس بودند. حساسیت و ویژگی روش های تشخیصی مختلف در مقایسه با واکنش زنجیره پلیمراز، در روش تست سریع اوره آز به ترتیب 93 و 44 درصد، در رنگ آمیزی گیمسای بافتی 97 و 92 درصد و در سیتولوژی 98 و 94 درصد به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه بسیاری از گربه ها می توانند بدون بروز هیچ گونه علامت بالینی به هلیکوباکترهای معدی آلوده باشند. سیتولوژی ساده ترین و سریع ترین روش غربالگری اولیه در تعیین وضعیت آلودگی هلیکوباکتری معده بود. همچنین با توجه به شباهت مرفولوژیک دو گونه هیلمانی و فلیس و عدم امکان کشت برخی از گونه ها، واکنش زنجیره پلیمراز یکی از بهترین روش های تعیین هویت گونه های هلیکوباکتری آلوده کننده معده گربه ها است.