حفاظت گروه پایه های استوانه ای پل در برابر آب شستگی موضعی با استفاده از شکاف

وقوع آب شستگی موضعی در اطراف پایه ها یکی از دلایل عمده عدم پایداری پل ها می باشد. به این ترتیب ارائه روش های مناسب به منظور کاهش و کنترل عمق آب شستگی از مسائلی است که بسیار مورد توجه بوده است. استفاده از شکاف در پایه پل ها از جمله شیوه های نوین کنترل و کاهش آب شستگی موضعی می باشد. در مطالعه حاضر تاثیر استفاده از شکاف مستطیلی در کنترل آب شستگی موضعی در گروه پایه های دو و سه تایی استوانه ای واقع در امتداد یک خط در شرایط آب زلال مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان داد که در گروه پایه های بدون شکاف تاثیر عامل تقویت کننده موجب افزایش عمق آب شستگی در پایه جلویی و اثر عامل حفاظ منجر به کاهش میزان آب شستگی در پایه عقبی در مقایسه با تک پایه می شود. وجود شکاف در گروه پایه های دو و سه تایی باعث افزایش تاثیر عامل تقویت کننده و کاهش تاثیر عامل حفاظ بودن می گردد. برای گروه پایه های دو و سه تایی با فاصله چهار برابر قطر پایه، کارایی شکاف در پایه های عقبی بیشتر از پایه های جلویی و تک پایه می باشد. همچنین کارایی شکاف برای گروه پایه های دو و سه تایی با فاصله دو برابر قطر پایه ها، برای کلیه پایه ها یکسان و برابر تک پایه می باشد. کارایی شکاف برای گروه پایه های دو و سه تایی با افزایش فاصله بیشتر می گردد.