مقایسه اثر مکمل یاری با اسیدهای چرب امگا -3 به تنهایی و توام با ویتامین E در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید

این مطالعه با هدف بررسی این فرضیه که آیا در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید، مکمل یاری با اسیدهای چرب امگا-3 همراه با ویتامین E می تواند شاخص های بالینی، آزمایشگاهی و التهابی فعالیت بیماری را بیشتر از اسیدهای چرب امگا-3 به تنهایی بهبود بخشد، انجام شد.

55 بیمار (50 زن و 5 مرد) با میانگین سنی 47±11 سال در یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، در سه گروه، مورد بررسی قرار گرفتند. گروه اول، دارونما (2 گرم در روز روغن MCT به اضافه دارونمای ویتامین E)، گروه دوم، اسیدهای چرب امگا-3 (1.2 گرم در روز) به اضافه دارونمای ویتامین E و گروه سوم، اسیدهای چرب امگا-3 (1.2 گرم در روز) به اضافه100IU ویتامین E دریافت کردند. فعالیت بیماری به وسیله شاخص های بالینی، بیوشیمیایی و التهابی در شروع مطالعه، پایان هفته ششم و دوازدهم، بررسی شد. مقایسه تغییرات بین گروه ها با آزمون آنالیز واریانس و مقایسه تغییرات درون گروه ها با آنالیز واریانس اندازه گیری مکرر با قبول سطح معنی داری P<0.05 مورد قضاوت آماری قرار گرفت.

بهبود شاخص های بالینی (تعداد مفاصل دردناک، تعداد مفاصل متورم، ارزیابی کلی پزشک و بیمار از وضعیت بیماری، وضعیت عمومی، میزان درد و شاخص امتیاز فعالیت بیماری)، بیوشیمیایی، التهابی، اکسیداسیون و نمره پرسشنامه ارزیابی سلامت در گروه «امگا-3 به تنهایی«و «امگا-3 توام با ویتامین E» نسبت به گروه «دارونما» بارزتر بود (P<0.01). بعد از 12 هفته، بهبود معنی داری (P<0.05) در گروه «امگا-3 به تنهایی» و «امگا-3 توام با ویتامین E» نسبت به گروه «دارونما» در مورد شاخص های خشکی صبحگاهی مفاصل و پرسشنامه ارزیابی سلامت مشاهده شد.

مصرف اسیدهای چرب امگا-3، توام با ویتامین E بسیاری از شاخص های بالینی و بیوشیمیایی را بهبود بخشید، ولی در بیشتر موارد، جز کاهش اکسیداسیون و کاهش میزان رسوب اریتروسیت، تفاوت معنی داری بین دو گروه «امگا-3 به تنهایی» و «امگا-3 توام با ویتامین E» وجود نداشت.