تعیین اثر بخشی واکسیناسیون هپاتیت B در افراد دارای آنتی بادی های ضد HBc به تنهایی

در جامعه ما 1.3 درصد افراد، دارای آنتی بادی ضد HBc در سرم خون می باشند. هدف اصلی این مطالعه مشخص کردن میزان سروکاتورژن آنتی بادی ضد HBs، پس از واکسیناسیون، در افرادی است که به صورت پایدار، تنها دارای آنتی بادی ضد HBc هستند.
در این مطالعه نیمه تجربی، 94 نفر از مراجعه کنندگان به سازمان انتقال خون تهران که تنها دارای آنتی بادی ضد HBc بودند، به روش غیر احتمالی آسان، طی سالهای 1381 تا 1383 مورد مطالعه قرار گرفتند. این افراد تحت واکسیانسیون هپاتیت B نو ترکیب در سه نوبت و به فاصله 1 و 6 ماه پس از ترزیق اول قرار گرفتند. ایمنی زایی با تعیین تیتر HBsAb (بیشتر از 10mIU: ایمن) ارزیابی شد.
میزان پاسخ به واکسیانسیون هپاتیت B پس از واکسیانسیون نوبت اول، دوم و سوم، به ترتیب 27.7%، 61.7% و 75.5% بود. پاسخ کلی به واکسیانسیون در 75 نفر (79.8%) مشاهده شد. 19 نفر (20.2%) حتی پس از سه بار واکسیانسیون نیز دارای سطح ایمنی از anti-HBs در سرم خود نشدند. مثبت بودن آنتی بادی anti-HBs، وجود سابقه حجامت و سابقه قبلی مثبت بودن HBsAg، احتمال پاسخ به واکسیانسیون را به ترتیب به طور معنی داری 6.4 برابر (p=0.008)، 3.1 برابر (p=0.039) و 5.6 برابر (p=0.002) کاهش می داد.
به طور کلی، اگرچه در مطالعات مختلف در مقایسه با مطالعه ما تفاوتهایی در میزان پاسخ به واکسیانسیون پس از تزریق اول، دوم و سوم دیده می شود، درصد پاسخ کلی به واکسیانسیون بسیار نزدیک به اکثر مطالعات مشابه است.