اثر نیزین بر تعدادی از باکتری های بیماری زای تشکیل دهنده بیوفیلم با استفاده از روش میکروتیترپلیت

بعضی از باکتری های پاتوژن و فاسد کننده مواد غذایی قادر می باشند به سطوح در تماس با مواد غذایی متصل شده و تشکیل بیوفیلم دهند، از این جهت به عنوان منبع آلودگی محصولات غذایی و انتقال بیماری ها در نظر گرفته می شوند. نیزین، باکتریوسین پپتیدی می باشد که برای کنترل بیولوژیکی بیوفیلم های میکروبی استفاده می گردد. همچنین امروزه نیزین در ادغام با مواد بسته بندی، مواد غذایی را از خطر فساد و ورود عوامل بیماریزا محافظت می کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر غلظت های مختلف نیزین بر روی برخی از باکتری های بیماریزای غذایی بوده است.
در این تحقیق تجربی اثرات غلظت های مختلف نیزین بر باکتری های تشکیل دهنده بیوفیلم و بیماریزای Staphylococcus aureus، Listeria monocytogenes و Salmonella enteritidis با روش میکروتیترپلیت بررسی شد. میزان کاهش سلول های تشکیل دهنده بیوفیلم با استفاده از دستگاه الیزا ریدر و میزان کشته شدن سلول ها با به کاربردن رنگ TTC (Triphenyl Tetrazolium Chloride) تعیین شد. داده ها با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس و آزمون مقایسه ای Kramer-Tukey و به کمک نرم افزار Minitab تجزیه و تحلیل شد.
نتایج نشان داد نیزین در غلظتی که مصرف آن مجاز است (IU/ml1034)، بر بیوفیلم S. enteritidis نسبت به بیوفیلم باکتری های L. monocytogenes و Staph. aureus به ترتیب با 87، 57 و 30 درصد موثرتر می باشد (05/0P<).
بر اساس نتایج این مطالعه افزایش غلظت بیش از حد مجاز نیزین تاثیری در میزان حذف و کشته شدن باکتری های مورد مطالعه ندارد و در حد مجاز بیشترین تاثیر را بر حذف بیوفیلم باکتری های S. enteritidis دارد.