آزمایش زمان پروترومبین (PT) و روش های گزارش آن

در وضعیت های مختلف مثل ترومبوز سیاهرگهای عمقی، آمبولی مغزی و بیماری های دریچه ای قلب استفااده از داروهای ضد انعقاد خوارکی لازم است. فاکتورهای انعقادی که در مسیر خارجی قرار دارند با داروهای ضد انعقاد خوارکی سرکوب می شوند. PT یک آزمایش انتخابی در کنترل درمان با داروهای ضد انعقاد خوراکی است. نتایج PT بدست آمده در آزمایشگاه های مختلف با هم متفاوت هستند. برای یکسان سازی گزارش PT در سراسر دنیا INR پیشنهاد شده است. این روش اختلاف موجود بین آزمایشگاه ها را که نشات گرفته از اختلاف در حساسیت ترومبوپلاستین ها و روش آزمایشگاهی بکار گرفته شده توسط آنها بود، از بین می برد. بر اساس این روش پیشنهاد می شود که دوز داروی ضد انعقاد خوراکی آنقدر باشد که INR برای بیمارانی که دارای دریچه مصنوعی مکانیکی قلب هستند، 5/3 – 5/2 و برای بقیه بیماران بین 3-2 باشد. همچنین پیشنهاد شده است برای بیمارانی که دچار سکته قلبی شده واحتیاج به درمان با داروهای ضد انعقاد خوارکی دارند، مقدار INR بین 5/2 تا 5/3 باشد.