مبانی فقه الحدیث

«مبانی» به معنای اصول و اساس هر چیزی است. در علوم نیز به اصول، بنیان ها و اجزای اصلی تشکیل دهنده هر علم گویند، که آن علم بدون آن ناقص خواهد بود. این مبانی از آن جهت که در هر علم متعددند، عموما درباره علوم به صورت جمع آن کاربرد دارد، مثل «مبانی تفسیر» یا «مبانی علم الحدیث» و...؛ «فقه الحدیث» نیز دارای اصول و مبانی متعددی است که «فهم حدیث» بدون آن شکل نمی گیرد. این مبانی، همان «پیش دانسته ها» و نه پیش فرض ها یی است که غالبا ریشه در سایر علوم دارد. «فقه الحدیث» دارای سه دسته مبانی است: «مبانی مشترک» فهم متن، که برای فهم هر متنی از جمله حدیث لازم و مؤثر است؛ «مبانی اختصاصی متون وحیانی» از جمله حدیث صحیح یا «سنت مقطوعه»؛ و «مبانی اعتقادی» فهم حدیث. این مبانی می تواند با «مبانی شخصیه» متفاوت باشد.